Kåre Bergstrøm’un yönetmenliğini yaptığı The Lake of the Damned (De dødes tjern, 1958) adlı Norveç yapımı kült korku-gerilim filmi André Bjerke’nin aynı isimli romanından uyarlandı. Filmde; Henki Kolstad (Bernhard Borge), Bjørg Engh (Sonja), Henny Moan (Liljan Werner), Per Lillo-Stenberg (Bjørn Werner), Erling Lindahl (Kai Bugge), Georg Richter (Harald Gran), Leif Sommerstad (Tore Gråvik) gibi oyuncular yer alıyor.

Liljan’ın erkek ikiz kardeşi Bjørn, yaz tatili için yeşillikler içinde göle yakın bir kulübeye gider. Liljan da ardından 5 arkadaşı ile birlikte aynı yere giderler. Fakat Liljan ikiz kardeşi için endişe etmektedir. Ondan haber alamamıştır ve içinde bir sıkıntı vardır. Kulübeye ulaştıklarında endişesi haklı çıkar. Bjørn ortalıkta yoktur. İlk önce intihar ettiğini düşünürler. Sonrasında ise gölün lanetiyle ilgili efsaneden yola çıkarak Bjørn’e ne olduğunu bulmaya çalışırlar. Bjørn, öldürülmüştür ama hayalet Tore Gråvik mi yoksa başka biri mi öldürmüştür?

The Lake of the Damned, Norveç korku filmlerinin olmazsa olmazı olan karlı atmosferden uzak bir yaz filmi… Günümüzde sıklıkla karşılaştığımız “gençler ıssız bir kulübeye tatile giderler ve bir katil veya kötü, şeytani bir ruh tarafından teker teker öldürülür” temasının ilk örneklerinden biri olarak karşımıza çıkıyor. Çekim tarihinden ötürü o kadar adam ölmüyor ve etraf kan gölüne dönmüyor. Film, korkudan çok gerilim ağırlıklı ve Bernhard’ın saf ve nükteli esprileriyle komik bir havası da var.

The Lake of the Damned, dönemine göre şaşırtıcı bir hikaye barındıran, merak duygusunu tetikte tutan bir gerilim filmi ve katili bulma çabalarından dolayı da polisiyeye göz kırpmaktan geri kalmayan bir film. Ayrıca filmde uyurgezerlik, insan davranışları ve rüyalar üzerine ciddi ciddi psikolojik analizler yapılıyor ve insanların hurafelere bakış açılarıyla ilgili ilginç tespitlerde bulunuyor.

Norveç sinemasının korku-gerilim filmlerinin sayısının çok az olduğunu düşünürsek, izlenmesi keyifli bir deneyim yaşatıyor seyirciye. Gölün kendine çağıran ürpertici sakinliği, oyuncuların doğal ve rahat davranışları, içi dolu esprili diyaloglar, dönemin olmazsa olmazı “hurafeler gerçek midir yoksa her şeyin bilimsel bir açıklaması var mıdır” tartışması filmi izlenmeye değer kılan unsurlar olarak karşımıza çıkıyor.

Müge İbrikçi

http://www.youtube.com/watch?v=QKrzXfvYThA