15 yaşındaki Molly, okulunda çok başarılıdır. Öğretmenlerinin gözdesi bu kızın bir sırrı vardır. Geceleri “Angel” adıyla fahişelik yapmaktadır! Öğretmenlerinden gizlemektedir ama annesi onu terketmiştir ve babası ölmüştür. Bu yüzden para kazanmalıdır ve bulduğu tek yol budur. Solly adında erkeksi ve ağzı bozuk bir kadının (Susan Tyrrell) pansiyonunda kiralık bir odada kalmaktadır. Odası, yaşadığı bu ikili hayata kontrast oluşturacak şekilde, 15 yaşında bir kıza uyan pembelerle, kurdele ve ponponlarla süslenmiştir. Komşularından birisi iyi yürekli yaşlı travesti Mea’dir (Dick Shawn). Kit Carson adında, hala filmlerde kovboy rolü oynadığını zanneden yaşlı bir adam (Rory Calhoun) da dahil olunca, Molly’nin alternatif ailesi tamamlanmaktadır.

Bu başarıyla gizlenmiş ikili hayat kötü bir hadise sonucu yerle bir olur. Sokaklarda dolaşan bir seri katil vardır ve fahişeleri öldürdükten sonra tecavüz etmektedir. Bu nekrofilin son kurbanı Angel’ın bir meslektaşı olur ve Angel katili görür. Bundan sonra devreye polis girer ve Teğmen Andrews (Cliff Gorman), Angel’ın sırrını keşfeder. Fakat küçük kızın daha büyük sorunları vardır çünkü katil onun peşine düşmüştür. 

Konusundan da anlaşılabileceği gibi filmdeki polisiye ve gerilim unsurları istismar öğelerini bir adım geriden izliyor. Konu 15 yaşında bir fahişenin başından geçtiği için haliyle rahatsız edici. Neyse ki Angel’ı erişkin bir aktrist canlandırıyor ve sadece iç çamaşırlarına kadar soyunuyor. Herhangi bir müşterisiyle ilişkiye girdiği gösterilmiyor. Filmdeki birkaç meme gösterisine Angel’ın dışındaki kızlar katılıyor (Aslında bu istismar kalıplarına uymayan bir şey. Neyse…). Angel’ı canlandıran Donna Wilkes 15 yaşında bir fahişeyi canlandırabilecek şekilde minyon tipli bir aktris. Fakat her ne kadar saçlarını iki yandan at kuyruğu yapsa da yüzü yaşını belli ediyor.

Robert Vincent O’Neill yönetmenliğindeki filmin sevdiğim birkaç yönünden biri karakter oyuncularının kuvvetli olması (Susan Tyrrell, Dick Shawn, Rory Calhoun). Bu yan karakterler filme gerçekçilik de katmış. Bir diğer güzellik, Angel’ın kurban olmayı reddetmesinde. Özellikle koca tabancayı kavrayıp, katili sokak sokak kovaladığı sahne gerilimi oldukça artırıyor. Film zamanında çok beğenilmiş ki 2 devam filmi, bir de asıl öyküyle alakası olmayan bir versiyonu çekilmiş.

Ama bu filme değinmemin en önemli sebebi bir Türk versiyonunun olması! Evet “Melek Yüzlü Cani (Nefret, 1986)” adında bir remake yapmışız. Üstelik orijinal filmdeki Mae karakterini bizde Huysuz Virjin canlandırıyor! Ne hoş değil mi? Huysuz Virjin’in öldürüldüğü sahne bire bir çekilmiş (“Bak ben kadın değilim, erkeğim ben!”). Teğmen Andrews, Cüneyt Arkın olmuş haliyle. Fakat senaryoda bazı değişiklikler yapılmış. Mesela 15 yaşındaki kızın fahişe olması Türk izleyicisi için ağır olabilirdi. Onun için ablasının fahişe olduğunu bilmeyen liseli bir kız Angel rolüne yerleştirilmiş. Zümrüt Cansel, Cüneyt Arkın’ın koruyucu kanatları altında…

Bulabilirseniz iki filmi de izleyin…

Murat ‘Wherearethevelvets’ Akçıl