Nudie-Cuties: Zamanında bazı yapımcılar natürist vurgu olmaksızın açıkça çıplaklık içeren erotik içerikli filmlere imza atmışlardı. Yönetmenliğini Russ Meyer’ın yaptığı The Immoral Mr. Teas (1959) bu filmlerin ilkiydi.  Bu filmde çıplaklığın temsili başrol oyuncusunun çıplak kadınlar ile ilgili fantezileriyle hayat buluyordu. Filmin özelliklerinden biri de büyük göğüslü kadınların tercih edilmesiydi ve bu sonradan bu türün bir özelliği haline geldi. Film tezgah altından satılmayan ilk pornografik film oldu ve ticari başarıyı elde etti. Bunu takip eden birkaç yıl içinde “nudies” ya da “nudie-cuties” olarak adlandırılan ve yetişkin sinemaları için üretilen (ABD’de bunlara Grindhouse da deniliyordu) bir film furyası oluştu. Bu tür altında değerlendirilen filmler arasında Doris Wishman’ın bilim kurgu parodisi Nude on the Moon (1961), Herschell Gordon Lewis ve David F. Friedman filmi The Adventures of Lucky Pierre (1961) ve Ed Wood’un mezardan çıkmış üstsüz dansçılarla Western senaryoyu bir araya getirdiği horror-nudie filmi Orgy of the Dead (1965) ve bir hazine avcısı grubuna musallat olan vahşi ve üstsüz kızılderili kadınlarını konu alan Revenge of the Virgins (1959) sayılabilir. Bunlar gibi birçok film ve devam filmi çekildi. Hepsi düşük bütçeli ve genellikle düşük kaliteliydi. Yapımcıları çoğunlukla sanatsal bir çalışma dahi istemiyordu ama bu filmler oldukça karlıydı. Bu alandan çıkarak ana akıma kayan ve önemli başarılar elde eden tek yönetmen, kariyerini 1962’de Tonight for Sure ve The Bellboy and the Playgirls adlı iki nudie komediyi yazarak ve yöneterek başlayan  Francis Ford Coppola olmuştur. (daha&helliip;)

Antonio Margheriti’nin yönetmenliğini yaptığı film Apocalypse Domani ve Invasion of the Flesh Hunters isimleriyle de bilinmekte. 1980 yapımı filmde John Saxon başrolde yer alıyor. İtalyan asıllı Amerikalı aktör John Saxon, yer aldığı western ve korku filmleriyle bilinen bir isim. Özellikle A Nightmare on Elm Street, A Nightmare on Elm Street 3: Dream Warriors ve Wes Craven’s New Nightmare filmleri ile Dario Argento’nun Tenebrae filminden hatırlamak mümkün.

Filmin İtalyan yönetmeni Antonio Margheriti ise kariyerine senarist olarak başlamış bir isim. 1960 yılındaki ilk filmi Assignment Outer Space ile yönetmenliğe geçiş yapan isim, kült haline gelmiş Castle of Blood, the Long Hair of Death, Wild Wild Planet gibi filmleriyle hatırlanabilir. Bu filmde de olduğu gibi John Saxon filmlerinde çokça yer verdiği bir aktör. Antonio Margheriti’nin en belirgin özelliklerinden birisi de türleri içiçe kullanmayı çok iyi becerebilmesi. Korku türünün yanı sıra bilim-kurgu, sword-sandal, savaş filmleri kategorisinde de filmler yapan yönetmen bu filminde alt türleri oldukça başarılı bir şekilde birarada kullanmış.

Video Nasties listesinde yer alan Cannibal Apocalypse, izleyiciyi Vietnam Savaşı’na götüren bir falshback ile açılıyor. Açılış sahnesi ile bu zombie filminin bir jungle macerası olmayacağı hakkında fikir sahibi oluyoruz. (daha&helliip;)

Eaten Alive yada orijinal İtalyan ismiyle Mangiati Vivi, kült haline gelmiş Ruggero Deodato’nun Cannibal Holocaust’u ve Umberto Lenzi’nin Cannibal Ferox filmlerinin ardından gelen oldukça başarılı bir film.

Filmin yönetmeni Umberto Lenzi. Onun için çok fazla söze gerek yok. Filmin başrollerinde ise Robert Kerman, Janet Agren ve Me Me Lai yer alıyor. İkincil rollerde ise Ivan Rassimov, Mel Ferrer ve Franco Fantasia var. Amerikalı aktör Robert Kerman, Cannibal Holocaust filmindeki Dr. Harold Monroe rolüyle tanınan bir oyuncu. Sırp asıllı İtakyan aktör Ivan Rassimov ise Mario Bava, Sergio Martini, Umberto Lenzi ve Ruggero Deodato’nun birçok filminde boy göstermiş, istismar filmlerinin tanıdık yüzlerinden biri.

Her ne kadar yukarıda saydığım iki filmden daha az popüler olsa da özellikle istismar film koleksiyoncuları için çok önemli bir parça. İster istemez bir karşılaştırmaya girecek olursak eğer, Cannibal Ferox daha fazla kişiye ulaşsa da hikaye açısından Eaten Alive’ın daha ilgi çekici olduğunu söylemek gerek.

Yeni Gine’nin ormanlarında yaşayan ve korku salan yamyamların lideri Jonas (Ivan Rassimov), Amerikalı ve oldukça varlıklı bir kızı esir tutmaktadır. Kız kardeşini bulmak için ablası da onun peşinden gider. İşte bundan sonra herkesin izlemeye dayanamayacağı türden insanlık dışı zulümler, işkenceler, tecavüz, hadım etme, hayvan istismarı, bolca kanlı sahne ve çıplaklık ekrana yansır. Sağlam bir mideye sahip olmanız gerektiği konusunda baştan uyarımızı yapalım. (daha&helliip;)

50’li yılların sonlarında birkaç Fransız eleştirmenin yolu, ifade yeteneğine özgürleştirici bir bağlılığı olan ve “New Wave” sinemasına öncülük eden eski Hollywood filmleriyle kesişti. 70’lerin başlarında bir grup sinemacılık eğitimi almış Amerikan yönetmen, büyük oranda B-movies ve grindhouse’tan araklanmış fikirlerle ana akımı sarstı. Devam eden on yıl içinde Dünya genelinde film yapımcıları bir önceki akımın yankılarıyla idare ettiler ve bir sonraki akımın tohumlarını ektiler. Genellikle Yugoslavya dışında çalışan (yabancı limanlara yaptığı çok sayıdaki ziyaret ile) Dusan Makavejev, Doğu Avrupa’nın totaliterizme yönelimini Jean-Luc Godard’ın ritmi, Richard Lester’in hızı ve Russ Meyer’in sıra dışı cinselliğini içinde barındıran bir dizi hayat dolu, şaşırtıcı, belgesel kıvamında melodram ile ve neşeli bir üslupla yermiş ve yıkmaya çalışmıştır.

Piyasada bulunamadığı bir dönemin ardından Facets şirketi Makaveyev’in ilk beş uzun metrajlı filmini — Man Is Not A Bird, Love Affair, Innocence Unprotected, W.R.: Mysteries Of The Organism, ve Sweet Movie— ve daha yeni bir çalışma olan Gorilla Bathes At Noon’u ufuk açıcı bir set halinde piyasaya sürdü. Michael Wilmington, Roger Ebert ve Derek Malcolm gibi eleştirmenler Makavejev’in gayesini göklere çıkardılar ve ilk dört filmin art arda izlenmesi yönetmenin Dünya sinema tarihindeki en zeki ve entelektüel açıdan en düşündürücü yönetmenlerden biri olduğu gerçeğini gözler önüne sermektedir. Makavejev kazanan formüle sahipti: kısa ama şehvetli ilişkileri trajik bir şekilde sonlanan iki sevgilinin hikayesi ile başla, ana hikaye ile çok az bağlantısı olan bazı ezoterik bilimsel konular hakkında “uzmanların” şaka yollu görüşlerini ekle, haber bültenlerinden ya da komünist rejim tarafından desteklenmiş filmlerden bazı askeri görüntüler serpiştir, yayınlanmış şiirler ve sokaklardaki gerilla tarzı insanlarla yapılan röportajları birbirine ekle ve bunların hepsini 80 dakika ya da daha azı içine sığdır. (daha&helliip;)