Rito D’amore ya da bilinen diğer ismiyle Love Rituals, yönetmenliğini Aldo Lado’nun yaptığı, İtalyan-Fransız-Alman ortak yapımı bir film. Başrollerinde ise Beatrice Ring, Larry Huckmann, Francesco Casale, Natalia Bizzi ve Valerie Bouc yer alıyor. Aldo Lado, kariyerinde yönetmenliğin yanı sıra senaristliği de barındıran bir isim. 1968-2004 yılları arasında yaklaşık 21 filmin senaryosuna imza atan Lado, 1971-1994 arası da 16 film çekmiş.

Film, tüm dünyada manşet olacak, filmlere ilham kaynağı olan gerçek bir hikayeden beyazperdeye uyarlanmış. Hikaye ise kısaca şöyle; Japon bir adam, Fransız bir modele aşık olur. Fakat bu aşk bir süre sonra kadının tabiri caizse bir “sushi”ye dönüşmesine sebep olacaktır. Kadının vücudunu parça parça yemeye başlayan adam, polisler tarafından yakalandığında ise bu eyleminin nedenini şöyle açıklar: kadına karşı duyduğu derin tutku…

Filme konu olan olay ise 1981 yılında Paris’te gerçekleşti. Issei Sagawa isimli Japon genç adam, o zaman 32 yaşındaydı, Paris’e Sorbonne Üniversitesi’nde edebiyat doktorasını yapmak için gelmişti. Renee Hartevelt ise sınıf arkadaşı, Hollandalı bir öğrenciydi. Bir akşam, Almanca bir şiirin çevirisini yapma bahanesiyle kızı evine yemeğe davet etti. Renee masada otururken bir anda kızı tüfekle boynundan vuran Sagawa, onu yeme planını uygulamaya başladı. Sagawa yaptığı açıklamalarda kızı sağlıklı ve güzel olmasından dolayı seçtiğini söylemişti. Bu özelliklerin kendisinde olmadığını düşünüyor ve “zayıf, çirkin ve yetersiz bir küçük adam” olarak tanımlıyordu kendisini. Kızda olan ve kendinde olmayan bu özelliklerin, onu yiyerek kendine geçeceğine inanıyordu. Fransız polisi tarafından yakalanmasının ardından, oldukça varlıklı bir adam olan babası oğlunu savunması için çok iyi avukatlar tuttu. Fransız mahkemesi Sagawa’nın akıl sağlığının yerinde olmadığına ve bir akıl hastanesine yatması gerektiğine karar verdi. Bir süre sonra Japonya’ya iadesine karar verilen Sagawa, Japonya’daki doktorlar tarafından akıl sağlığının gayet yerinde olduğunu ve cinayeti cinsel bir sapkınlıkla işlediğine karar verildi. Fransız hükümetinin dava dosyalarını Japon mahkemesine göndermemesi üzerine hapishaneye atılamayan Sagawa, sadece 5 yıl sonra özgürlüğüne kavuştu. Şuan Tokyo’da yaşayan Sagawa, belli bir üne de kavuştu. 1992 yılında bir filmde kısa bir rolde yer aldı, kitap yazdı, ayrıca bir dergi için restoran kritiklerinde bulundu. 2009 yılında bir dergiye verdiği röportajında ise, bir katil ve yamyam olarak insanlar tarafından bilinmenin kendisi için en büyük ceza olduğunu söyledi.

Sagawa’nın bu hikayesi, kimi zaman şarkılara kimi zaman da filmlere konu oldu. Rito D’amore dışında, 1986 yılında Adoration isimli bir kısa film, Cannibal Superstar isimli bir de belgesel çekildi bu hikaye üzerine.

Rito D’amore bir yamyam filmi değil. Aldo Lado iki gencin arasında, sonu mutlu sonla bitmeyen bir aşk hikayesini izleyiciye yansıtmaya çalışmış. 80’lerin tipik erotik filmleri gibi düşünülse de sıra dışı hikayesi ve felsefik diyaloglarıyla onlardan farklılaşıyor. Film için net bir sınıflandırma yapmak pek mümkün değil, korku hayranları için biraz yetersiz, dram için fazla erotik, erotik bir film içinse hikaye oldukça karanlık, rahatsız edici ve çok da seksi değil. 

Tolga Demirtaş (tolga@iyikotufilm.com)