Akdeniz üniversitesi Sinema Topluluğu’nun bu yıl 3.sünü düzenledikleri Kısa Film Günleri’nde İyi “Kötü Film” olarak bizim seçtiğimiz kısa da La Cabina idi. La Cabina TV için yapılmış, İspanyol yapımı bir korku filmi. 35 dakikalık süresiyle kısmen uzun bir kısa olan La Cabina, filmin sonuna kadar izleyicinin ilgisini üzerinde tutmayı başarıyor ve kesinlikle hiç sıkmıyor. Filmin bitiminde filmi izleyen üniversiteli toplulukla yaptığımız kritiklerden de bunu rahatlıkla anladık.

La Cabina’nın Türkçe kelime anlamı “telefon kulübesi” ve film bir telefon kulübesinde geçiyor.  Filmin açılış sahnesinde bir kamyonetin arkasında getirilen bir telefon kulübesinin, parkın orta yerine getirilmesi ve oraya yerleştirilmesini izliyoruz. Oğlunu okula götüren bir baba görüntüye giriyor ve bu baba oğul parkın ortasına yerleştirilen bu kulübenin farkına varıyorlar. Her ne kadar çocuğun daha fazla ilgisini çekse de, oğlunu okula bırakıp geri dönerken kulübenin kapısını açık gören baba içeri girip telefonu kullanmak istiyor. İçeri girdikten hemen sonra kapının yavaşça kapanmasıyla adam içeride kilitli kalıyor.

La Cabina sadelik üzerine kurgulanmış bir film. Yönetmen, telefon kulübesine hapsolmuş bir adamın gerçeküstü hikayesini kara komedi gibi başlayıp kabusla sonlanan bir anlatımla beyazperdeye yansıtıyor. 2002 yılında izlediğimiz, yönetmenliğini Joel Schumacher’in yaptığı Phone Booth’un aslında çok da yeni bir fikir olmadığını ve bu filmden de esinlenmiş olabileceğini düşünmemek elde değil.

Tekrar La Cabina’ya dönecek olursak, film içerdiği zengin metaforlarla kalabalık içindeki yalnızlık ve yabancılaşma gibi kavramları ele alıyor. Kulübeye hapsolmuş adamın yaşadığı korku, umutsuzluk ve panik anlarını harika bir sinematografiyle izliyoruz. Filmde diyaloglar minimum seviyede ve ana karakter kulübeye girdikten sonra hiçbir şekilde sesini duymuyoruz fakat yaşadığı tüm duyguları birebir yüz ifadesi ve tepkileriyle bize yansıtıyor. Bu da Jose Luis Lopez Vazquez’in başarılı performansının bir sonucu.

Korku filmleri genelde gotik atmosfer, şiddet ve gore içerikli sahneler ile ilişkilendirilir. Ama gündelik nesnelerin de birer korku aracı olabileceğini gösteren başarılı bir film La Cabina. Film boyunca hakim olan tehdit ve korku havasını hiç kaybetmeden ilerliyor.

La Cabina’nın satır aralarını okumaya çalıştığımızda dönemin Franco rejimine de politik göndermeler yaptığını söylemek mümkün. Telefon kulübesinde tuzağa düşen adam solcu ya da sistemin istemediği biri olabilir. Bu adamın kaderini elinde tutan ve onu kurtarmaya çalışan adamlar da genelde polis, itfaiyeci gibi devleti temsil eden figürlerdir. Olaya seyirci sıfatıyla müdahil olan kuru kalabalık ise “ben bir şey görmedim, duymadım, bilmiyorum” yaklaşımıyla dönemin halkının iyi bir yansımasıdır.

Filmin yönetmeni ve aynı zamanda senaristi Antonio Mercero, İspanya’nın önemli yönetmenlerinden biri. La Cabina ise yönetmenin en bilinen ve en iyi işi. Çok üretken olmayan yönetmen genellikle TV ağırlıklı projelerde çalışmış. 2010 yılındaki Goya Onur Ödülünün de sahibi.   

Tolga Demirtaş (tolga@iyikotufilm.com)