Nudie-Cuties: Zamanında bazı yapımcılar natürist vurgu olmaksızın açıkça çıplaklık içeren erotik içerikli filmlere imza atmışlardı. Yönetmenliğini Russ Meyer’ın yaptığı The Immoral Mr. Teas (1959) bu filmlerin ilkiydi.  Bu filmde çıplaklığın temsili başrol oyuncusunun çıplak kadınlar ile ilgili fantezileriyle hayat buluyordu. Filmin özelliklerinden biri de büyük göğüslü kadınların tercih edilmesiydi ve bu sonradan bu türün bir özelliği haline geldi. Film tezgah altından satılmayan ilk pornografik film oldu ve ticari başarıyı elde etti. Bunu takip eden birkaç yıl içinde “nudies” ya da “nudie-cuties” olarak adlandırılan ve yetişkin sinemaları için üretilen (ABD’de bunlara Grindhouse da deniliyordu) bir film furyası oluştu. Bu tür altında değerlendirilen filmler arasında Doris Wishman’ın bilim kurgu parodisi Nude on the Moon (1961), Herschell Gordon Lewis ve David F. Friedman filmi The Adventures of Lucky Pierre (1961) ve Ed Wood’un mezardan çıkmış üstsüz dansçılarla Western senaryoyu bir araya getirdiği horror-nudie filmi Orgy of the Dead (1965) ve bir hazine avcısı grubuna musallat olan vahşi ve üstsüz kızılderili kadınlarını konu alan Revenge of the Virgins (1959) sayılabilir. Bunlar gibi birçok film ve devam filmi çekildi. Hepsi düşük bütçeli ve genellikle düşük kaliteliydi. Yapımcıları çoğunlukla sanatsal bir çalışma dahi istemiyordu ama bu filmler oldukça karlıydı. Bu alandan çıkarak ana akıma kayan ve önemli başarılar elde eden tek yönetmen, kariyerini 1962’de Tonight for Sure ve The Bellboy and the Playgirls adlı iki nudie komediyi yazarak ve yöneterek başlayan  Francis Ford Coppola olmuştur.

Kadım bedeninin teşhiri ortadaydı ama 1963’te Beach party filmleriyle başlayan ana akım rekabet şaşırtıcı bir şekilde popüler oldu. Bu türde birçok taklitçi ve devam filmleri görüldü. Her ne kadar doğrudan üstsüz sahneler olmasa da bu tür, çekici ve formda erkek arkadaşları şortlarıyla etrafta dolaşırken zamanlarının çoğunu bikinileriyle geçiren genç kadınları konu alıyordu. Bu filmlere eklenen atraksiyon ise müzik, neşeli atmosfer, danslar ve yapımın kalitesinin yanı sıra bu filmlerin “aile” sinemalarında ve arabalı sinemalarda, karma izleyici kitlesine gösterilebilecek olmasıydı (her ne kadar senaryoları zayıf olsa da romantizm de içeriyorlardı) . Bu filmlerde oynayan kadın oyuncular gençti, güzel vücutluydu ve büyük göğüslere sahipti. Bu filmlere ilgi 1966 tarihinde kayboldu.

Tolga Demirtaş (tolga@iyikotufilm.com)