Megan is Missing, önceden Strangeland, Every Mother’s Worst Fear ve Hamal 18, Hard Candy, daha yakın zamanda Trust ve hatta pek sayılmasa da Julia X 3D filmlerinin izlediği yoldan giden bir mockumentary filmi. Daha doğrusu filmin son 25 dakikasına kadar bir gençlik-drama filmi izlediğinizi, hatta izlediğinizin bir film de olmadığını ve iki genç kızın yaşadıklarına bir şekilde dahil olduğunuzu düşünebilirsiniz. Aslında filmin bu yönde sıkıntıları da yok değil. Bunlardan önce filmin ekibine bir göz atalım.

Filmin yönetmeni Michael Goi, aslında görüntü yönetmeni olarak çalışan bir isim. Seksenli yılların sonundan itibaren girdiği film piyasasına ucuz video filmleri ve erotik filmlere görüntü yönetmenliği yaparak başlamış. Son beş yıl içerisinde ise televizyona geçiş yaparak My Name is Earl, The Mentalist, Glee ve American Horror Story gibi isminden söz ettiren dizilerde çalışmış. Megan is Missing yönetmenin ikinci filmi. Senaryosu da kendisine ait olan filmi evladı gibi sevdiğini IMDB mesaj panolarında izleyicilerle mesajlaşmasından anlayabiliyoruz. Kızların annelerini canlandıran Tammy Klein ve April Stewart dışındaki oyuncular pek fazla oyunculuk tecrübesi olan kişiler olmasa da göze batan bir rol görmedim. April Stewart son 8 sezondur South Park dizisinde ve envai çeşit video oyununda (mesela God of War 3’teki Afrodit) seslendirme yapmış.

Filme ismini veren Megan 14 yaşında bir kız. Filmdeki gençlerin yaşam tarzı 1995 yapımı Kids filmini anımsatabilir, hemen hemen hepsi uyuşturucu kullanıp bol bol seks yapıyor. Megan’ın yancısı Amy ise biraz daha içine kapanık, antisosyal bir kız. Filmin ilk yarısında Megan ile çevresindekilerin çılgın hayatında sıkışıp kalan Amy, filmin ikinci yarısının başlarında gerçekleşip filme adını veren Megan’ın kaybolmasıyla olayı aydınlatmayı kendine şiar ediniyor. İşte mockumentary türünün zorlukları da ilk yarıda boy gösteriyor, film bazen olayları izleyiciye anlatmak için çekilmiş olduğunu çok belli ediyor. Örnek vermek gerekirse basit bir telefon konuşması için bile görüntülü telefon kullanmanın bir alemi olmadığından veya kameranın bulunmaması gereken yerlerde bulunmasından dolayı bu tarz sahnelerin sadece biz görelim diye ekrana yansıtıldığını hissedince filmden kopmalar yaşasam da ikinci yarıda Amy’nin her şeyi belgeleme amacıyla elinden kamerayı düşürmediğini bilmek bu tarz sahneleri biraz daha çekilir kıldı. 

Film, korku tarihinin en eski ögesi olan “bilinmeyen” kavramını ön planda tutuyor. Evet, neler olduğu ortaya çıkıyor ama bilinmeyen şeyler de kalıyor. Bu “bilinmeyen”i yine korku sinemasında en az 60 yıllık bir figür olan canavar ruhlu insanla birleştirince Megan is Missing’deki korku faktörü ortaya çıkıyor. Filmin özellikle son 25 dakikası internetteki yabancılar konusunda paranoyalar yaşamanızı sağlayacak kadar başarılı fakat her mideye göre değil. Yazının başında saydığım filmlerdeki ortak nokta da buydu, filmin kahramanı internetten biriyle tanışır ve başına olmadık işler gelir. Megan is Missing’de de durum pek farklı değil, bunlara canlı canlı tanık oluyoruz. Hatta filmin sonunu başka bir filme çok benzettim fakat spoiler olmasın diye söylemiyorum, zaten izlediyseniz anlamamanızın imkanı yok.

Peter Jackson’ın ilk iki filmini çektiği Yeni Zelanda’da yasaklanan Megan is Missing, eğer işin sadistlik, kan ve vahşet kısmındaysanız (en azından son kısımları gelene kadar) sıkılmanız gayet mümkün olan bir film. Ama ağır ilerlemesinden sıkılmayıp mantıksızlıklara pek takılmayacaksanız Megan is Missing sizin için doğru seçim olabilir. İzleyin ve internetle olan bağınızı kesin.

Yazan: Mert Kutay (mert@iyikotufilm.com)