Dracula Sucks, yönetmenliğini (Night Train To Terror adlı filmin bir bölümünü de yönetmiş olan) Philipi Marshak’ın yaptığı oldukça ilginç bir porno parodi.

Film, şaşırtıcı bir şekilde Avrupa’da değil de California çölündeki bir kalede ve 1930’lu yıllarda geçmesiyle Bram Stoker’ın Dracula’sının ucuz bir porno bir uyarlaması. Carfax Abbey adlı bu kale tesadüf eseri bir akıl hastanesinin yanında inşa edilmiş ve Kont Dracula (Jamie Gillis) bu kaleye yerleştiğinde arkadaş canlısı bir komşunun yapacağını yapar ve komşularını ziyaret eder. Akıl hastanesi tek camlı gözlük kullanan Doktor Arthur Seward (John Leslie) ve asistanı Doktor Sybil Seward (Kay Parker) tarafından yönetilmektedir ama Dracula daha ziyade doktorun yeğeni Mina (Annette Haven) ile ilgilenir ve bu nişanlısı Jonathan Harker (Paul Thomas) için kötü bir haberdir. Hastanede ayrıca Doktor John Stoker (John Holmes), Doktor Peter Bradley (Mike Ranger), Betty (Seka) adlı bir hemşire ve Henry (William Margold) adlı ve kafayı elma ile bozmuş bir hademe çalışmaktadır – ve kadro bundan ibarettir!

Dracula’nın kalesinde zaman geçirenler arasında Dracula’nın eski arkadaşı Renfield (Richard Bulik), eşi Irene (Pat Manning) ve azımsanmayacak sayıdaki kadın vampir hizmetkarlar yer almaktadır. Mina’nın arkadaşı Lucy (Serena) ziyarete geldiği zaman Dracula gece vakti onun yanına gider ve onu ısırarak bir vampire dönüşmesini sağlar. Daha sonra John Holmes’un efsanevi penisi de ısırılır ve o da kendisini kontrole gelen hemşireyi ısırır! Tam Dracula ve dostları hastanedeki herkesi birer oyuncak gibi kullanabilecekmiş gibi görünürken Doktor Van Helsing meslektaşı Seward’ı ziyarete gelir ama Dracula Mina’nın elleri arasından kaçmasına izin vermeyecektir… (daha&helliip;)

Os Violentadores de Meninas Virgens (1983), Brezilya’dan adi, ultra kanlı bir exploitation cinayet-gerilim filmi. Genel anlamda senaryo mantıksız ve sadece izleyiciyi heyecanlandırmak için seks ve şiddet görüntülerine eşlik etmek için oradaymış gibi duruyor. Bir kadın satıcısı sadece bakireler için ona para vermeye hazır zengin müşterilere sahip. Peki bakire kızlar bulmanın en iyi yolu ne? Aklı başında ve saf bir kızın, kadın satıcısının çirkin suratını ve her şeyi anlatan sırıtışını gördüğü zaman bu suç örgütünden kaçacağı düşünülecek olursa onları neden gündelik işlerini yaparken kaçırmasınlar? Medya ve Şerifi içeren yardımcı senaryolar düşünülmüş ve düşündürücü bir aradan sonra film, yardımcı olmaya çalışan ama kaosun içine kapılan Pedro isimli bir kuru temizlemeci, nişanlısı Suely ve Suely’nin abisi Shorty’ye odaklanıyor. Film, ilk denemelerinden sonra ne pahasına olursa olsun daha fazla bakire isteyen ve fazla şey bildikleri için Shorty, Pedro ve Suely’nin ölmesini isteyen müşteriler kadar sade.

Her ne kadar film içinde haberler olsa da ve Brezilya’nın politik karmaşa yaşadığı bir dönemde çekilmiş olsa da sosyal yorumlar ya da herhangi önemli bir şey söylenmesini bekliyorsanız yanlış filme geldiniz. Daha çok şok etkisinden faydalanan, insanın içine işleyen ve hatta “I Spit on Your Grave” gibi yeni bir bakış açısı kazandıran diğer tecavüz/intikam filmleri ile karşılaştırıldığı zaman bir kadının tecavüze uğradığı zaman izleyicinin tiksinmesinin mi yoksa erotik olarak heyecanlandırılmasının mı istenmiş olduğu belirsizliğini koruyor. Film ucuz bir prodüksiyona sahip ve oyunculuk da aynı düzeyde ucuz, diyaloglar son derece doğrudan, çekimler sıklıkla ana konuyu fazlasıyla vurguluyor ve ikisinin arasını bulamaması nedeniyle filmin seyri hem iyi hem de kötü yanlara sahip. Oyuncuların hem komik olmaya çalıştıkları hem de komik olmaya çalışmadıkları anlarda kasıtsız olarak komik olmalarına neden olan aşırı yapmacıklıklarını da unutmamak gerekiyor. (daha&helliip;)

Wet Dream Film Festival erotik sinema alanında büyük bir etkinlikti ve 1970 ve 1971’de gerçekleştirilen iki etkinlikte birçok Danimarka yapımı film sahnelendi. İlginçtir ki festival Kopenhag’da değil Avrupa’nın karşı kültür başkenti olarak anılan Amsterdam’da gerçekleştirildi.

Wet Dream Festival kökenleri, Londra’nın yeraltı dergilerinden IT’in iki eski editörünün birşeyler içmek için 1969’da buluştukları Pazar öğleden sonrasına kadar uzanmaktadır. Tesadüfen her ikisi de yurtdışında yaşayan Amerikan vatandaşları Bill Levy ve Jim Haynes idi. Düzenli ziyaretçileri arasında Christine Keeler, James Baldwin, Dick Gregory, Ronnie (R.D.) Laing ve Mama Cass’ın olduğu ve genç David Bowie’nin rahatsız edilmeden prova yaptığı The Arts Lab on Drury Lane’in kurucularından olan Haynes bir süredir İngiliz yeraltı kültürünün yaratıcı isimlerindendi. Bundan önce ise Haynes Pink Floyd ve Sof Machine’in canlı performanslarına sahne olan UFO adlı gece kulübünü kurmuştu. IT 1966 senesinden beri devam etmekteydi ancak Haynes’in dergiyle olan tüm bağları bu noktada kesilmişti. (daha&helliip;)

Kadın intikam filmleri, özellikle de exploitation filmleri arasında sıklıkla işlenen bir konu. Pam Grier 1970lerin başında bu türün süper starlarından biriydi; Coffy ve Foxy Brown gibi filmlerde adi kadın satıcılarının, politikacıların ve torbacıların soğukkanlılıkla icabına bakmıştır. O zamanlar Hong Kong da sıkı kadınlardan payına düşeni almıştı ve bunlardan en ünlüsü Deadly China Doll ve Deep Thrust gibi filmlerde bir erkek ordusunu tekmeleyerek, yumruklayarak ve yere çarparak alt eden Angela Mao Ying’dir. 70’lerde cinsiyet politikasının daha da hararetli tartışmalara sahne olmasıyla bunun daha felaket örneklerine rastlanmaya başlanmıştır. 1978 yapımı I Spit on Your Grave bu türün zirvesi (ya da bakış açısına göre türün en düşük noktası) olarak kabul edilmektedir. Bu filmde bir toplu tecavüz kurbanı metodik olarak kendisine saldıranları öldürür. Kararsız Abel Ferrara da, kadın kahramanın kurbanları arasında erkek köpeklerin de olduğu Ms. 45 (1981) ile bu türe katkıda bulunmuştur.

Ataerkil toplumun sapık yönünü altüst eden kadın fantezisi günümüzde de devam etmektedir ancak bunun daha sonraki örnekleri, gösterişli yıldızlar, lüks prodüksiyon ve kaçamaklı son ile kontrolden çıkmış kadın imajının içini boşaltan Thelma and Louise’e öykünmüştür. Virginie Despentes ve Coralie Trinh Thi, Fransa’da bütün sinemalarda yasaklanmış bir hardcore Fransız sanat filmi olan Baise-Moi ile türe hak ettiğini geri kazandırmıştır.

Baise-Moi‘nin referansları ise kusursuzdur. Yardımcı yönetmen Coralie Trinh Thi, tıpkı iki başrol aktris gibi eski bir porno yıldızıdır. Film Danimarka’nın Dogme ekolünün görünümü ve hissiyatına sahiptir; filme alınmak yerine videoya çekilmiştir ve tanınmış yıldızlar yerine “normal insanları” kullanır. Son derece cüretkar olan bu film çok sayıda yakın çekim seks sahnesi ve özellikle de dünya çapında sansüre kurban giden vahşi bir tecavüz sahnesine sahiptir. Filmleri makaslamaktan her zaman kaçınan Kanada filmi porno kategorisinde değerlendirmiş ve Toronto Uluslararası Film Festivalinde istekli bir resepsiyon ile karşılanmasına ve Aton Egoyan gibi bilgelerin yorumlarına rağmen Ontario’nun popüler sinema salonlarında gösterimini reddetmiştir. Bu durumda Amerika piyasasına girmiş olması dahi şaşırtıcıdır. (daha&helliip;)