Karaoke Terror, Japon sinemasının sosyolojik eleÅŸtiri yapan filmlerinden biri. Aynı zamanda herkese göre olmayan ağır bir kara mizah ile yoÄŸrulmuÅŸ. Yalnız filmin adına veya IMDB’de korku türü altında listelenmiÅŸ olmasına bakarsanız aradığınızı bulamamanız mümkün. Filmin uyarlandığı  Showa kayo daizenshu adlı kitabın yazarı Ryû Murakami aslında bildik bir isim. Daha önce Takashi Miike’nin yönettiÄŸi bir film olan Audition da yazarın romanından uyarlanmış. Tabii bu  filmde Takashi Miike’nin hastalıklı zihninin etkisi de büyük olduÄŸundan Karaoke Terror, Audition ile kıyaslanamayacak bir film. DuraÄŸanlık açısından Audition ile benzeÅŸse de Audition kadar boÄŸucu ve rahatsız edici de deÄŸil.

Film, iki grubun çatışmasını anlatıyor. Gruplardan biri yirmili yaşlarda, nasıl arkadaş olduklarını bile hatırlamayan ve hepsi de testosteron yüklü gençlerden oluşuyor. Diğer grup ise orta yaşlarda, eşlerinden boşanmış olan ve hepsinin de ismi Midori olan bir grup kadından ibaret. Bu iki grubun tek ortak özelliği Showa döneminin şarkılarına ilgi duymaları. Zaten filmin uyarlandığı kitabın ismi Showa Şarkıları Koleksiyonu gibi bir anlama geliyor. Parçalara bölünmüş olan filmin her bölümüne bir şarkı ismi verilmiş ve her bölümde de bölüme ismini veren şarkı söyleniyor. Filmin müzikal yapısını oluşturan olay bu.

Filmin yönetmeni Karaoke Terror’dan bir sene önce çektiÄŸi -ve hastası olduÄŸum- Jam Films’i de yönetmiÅŸ olan Tetsuo Shinohara. Yönetmenin diÄŸer filmleri ise genellikle melodram ağırlıklı. Midorilerin elebaşı olarak görünen Midori Hemmi’yi ise Takeshi Kitano’nun Dolls, Fireworks, Takeshis’  ve Summer of Kikujiro bir çok filminden hatırlayabileceÄŸiniz Kayoko Kishimoto canlandırıyor. Filmin çoÄŸu oyuncusunun sahip olduÄŸu beyazperde tecrübesi ise Karaoke Terror’u daha fazla merak etmeye yarayabilir, hatta kağıt üzerinde yüksek beklentilere de sebep olabilir fakat sonuç olarak bu beklentileri tatmin edemeyen bir film olmuÅŸ.

Gençlerden birinin yolda peÅŸine takılıp taciz ettiÄŸi kadından yüz bulamaması ve bunun sonucunda kadını öldürmesi ile olaylar baÅŸlıyor. Bu sefer kadınlardan biri intikam almak için genci öldürüyor. Sonra yiÄŸidolardan biri cinayeti iÅŸleyen kadını öldürüyor derken bu böyle sürüp gidiyor. Filmin ara kısımlarında ise baÅŸta bahsettiÄŸim Japon toplumu ile ilgili gözlemler ve eleÅŸtiriler var. Aslında -benim gibi- Japon kültürünün pek içinde olmayan kiÅŸiler için sıkıcı olsa da bir sonraki cinayetin nasıl iÅŸleneceÄŸinin verdiÄŸi merak filmi izlemeye devam etmeyi saÄŸlıyor. Fakat bu cinayet sahneleri de öyle uzun süren türden olmadığı -fakat eÄŸlendirici olduÄŸu- için beklemeye deÄŸer mi, deÄŸmez mi orasını takdirinize bırakıyorum. Filmin isminde geçen “terör” kelimesinin filmin genelindeki ÅŸiddete göre abartı olduÄŸunu düşünsem de burada filmin son sahnesi devreye giriyor.

Yine kendi adıma konuÅŸayım, bu tarz filmlerde seyircinin beklentisi bitmek bilmeyen diyaloglardan ziyade vahÅŸet görmek olduÄŸundan dolayı filmin iki saati bulan süresi de bana uzun geldi, en azından bir 20 dakikasından feragat edilebilirdi. Cinayet sahneleri ise eÄŸlenceli, eÄŸer -hemen aklıma ilk gören örnek olan- Ichi the Killer tarzı bir süre fışkıran kanlardan ibaret sahneler hoÅŸunuza gidiyorsa eÄŸlenmeniz mümkün. Özellikle filmin ikinci yarısındaki saldırı sahnesi de filmin tavan yaptığı yerlerden. Fakat ne yazık ki filmin finali bu saldırının ulaÅŸtığı zirve noktasından pek nasibini alabilmiÅŸ deÄŸil. Ama yine de filmin geneline göre deÄŸerlendirildiÄŸinde yeterli. Filmdeki yan karakterlerden biri olan, aÅŸağıdaki resimlerden birinde de görebileceÄŸiniz  “yaÅŸlı kitapçı” karakterinin göründüğü her sahnede çok güldüm. Özellikle orta yaÅŸlı kadınların Japonya’ya verdiÄŸi zararlar üzerine yaptığı çılgın konuÅŸma filmdeki en eÄŸlenceli kısımdı. Filmin afiÅŸindeki ve bir sahnesindeki A Clockwork Orange göndermesi de aslında filmin mantığını gayet güzel açıklıyor. Bütün beklentileri bir kenara bırakıp bu filmi kendi gerçeküstü ÅŸiddeti ve kendini ciddiye almayan mantığı içerisinde izlemek alacağınız zevki arttırabilir.

Onca çabasına raÄŸmen Karaoke Terror, bana sırf külahının dibindeki “tatlı son”u yiyebilmek için katlanılmış, tatsız tuzsuz bir Cornetto çaÄŸrışımı yaptı. EÄŸer kana bulanmış bir kadın-erkek ya da genç-yaÅŸlı çatışmasını izlemek istiyorsanız ve yazıya raÄŸmen yine de ilginizi çektiyse buyrun.

Yazan: Mert Kutay (mert@iyikotufilm.com)