Ivan Rassimov Yakışıklılığı ve enerjik sahne performansı ile Ivan Rassimov, birçoğu Britanya’da hem sinema hem de video olarak gösterilmiş olan 1970’lerin İtalyan filmlerinin popüler başrol oyuncularından biriydi. Western, savaş filmleri ve gerilim filmlerinde bir kahraman ve kötü adam olarak başarıya ulaşmış olsa da Rassimov’un o yıllarda adı çıkmış İtalyan yamyam filmlerindeki performansı hayran kitlesini garanti altına almıştı.

Trieste’de Hırvat bir ailenin çocuğu olarak doğan Rassimov üniversiteyi bıraktıktan sonra Vides prodüksiyon şirketi ile anlaştı ve Roma’ya taşındı. Oyunculuk çalışmaları ise kamu hizmeti yüzünden gecikti ve doğduğu şehirde Teatro Stabile ile geçirdiği bir süre sonrasında 1964’te polisiye komedi türündeki Super rapina a Milano’yu (Romalı Soygun Tarzı) çekmek üzere başkente döndü. John Huston’ın efsanevi La bibbia’sının (The Bible . . . In the Beginning, 1966) kadrosuna dahil edildiği zaman kötü şansı devam etti; sadece kendi bölümleri filmin son versiyonundan büyük ölçüde çıkarılmakla kalmamıştı aynı zamanda bu filmle yapmış olduğu sözleşmenin şartları ona Federico Fellini’nin Giulietta degli spiriti (Juliet of the Spirits, 1965) adlı filminde oynama şansına da mal olmuştu.

Damiano Damiani‘un Carlos Fuentes’in bir hikayesinden uyarlanmış olan La strega in amore (The Witch in Love, 1966) adlı filminde kısa bir rol alması onu biraz teselli emiş olabilir ama Mario Bava‘nın Terrore nello spazio (Planet of the Vampires, 1965) adlı filminde küçük bir rol alan Rassimov’un girişimci bir yapımcı tarafından “Sean Todd” yeni sahne adına kavuşması ve kız kardeşi Rada Rassimov ile başrolleri paylaştığı Non aspettare Django, spara!  (Don’t Wait, Django . . . Shoot!, 1968) da dahil olmak üzere bir dizi spaghetti westernde rol almasıyla art-house sinemanın kaybı çok geçmeden popüler sinemanın kazancı olacaktı. Daha sonra Emilio Salgari’nin popüler romanlarından uyarlanan Le tigri di Mompracem (The Tigers of Mompracem, 1970) adlı filmde Malezyalı presi canlandırmasıyla Luigi Pavese, Steve Reeves ve Ray Danton’un izinden gitti.

Giallo Filmlerine Geçiş

Yönetmen Sergio Martino için Edwige Fenech ile üç “giallo” gerilim filmi çektikten sonra Ivan Rassimov, insanlar üzerinde vahşilik ve gerçekçi hayvan vahşeti sahnelerinin bir karışımı olan tuhaf bir alt türün ilk örneği, Umberto Lenzi‘nin Il paese del sesso selvaggio (Deep River Savages, 1972) adlı filminde yamyamlar tarafından ele geçirilmiş bir İngiliz fotoğrafçıyı canlandırdı. Deep River Savages’ın zirvesinde canlı bir maymunun kafatası bir pala ile ikiye yarılıyor ve beyni çıkarılarak yeniyordu. 1998’de verdiği bir röportajda Rassimov’un kendisi bu sahne için “kesinlikle iğrenç” demişti.

Mario Gariazzo‘nun L’ossessa (The Sexorcist, 1974) adlı filminde Şeytanı oynadıktan ve Jack London’ın Deniz Kurdu adlı romanının abartısız bir versiyonu olan Il lupo del mari (The Legend of the Sea Wolf, 1975) adlı filmde Chuck Connors ile birlikte rol aldıktan sonra Rassimov 1977’de Ruggero Deodato‘nun Ultimo mondo cannibale (Cannibal!, 1977) adlı filminde bağırsak deşen yerlilerin elinden meslektaşını kurtarmaya çalışan sakallı bir bilim adamını canlandırarak ormanlara geri döndü. Yamyam alt türüne yaptığı son katkı 1980 senesinde Mangiati vivi (Eaten Alive, 1980) adlı filmde Lenzi ve Me Me Lai (hem Deep River Savages hem de Cannibal!’da kadın başrol) ile yeniden bir araya gelmesi oldu; bu filmde Rassimov takipçilerini Yeni Gine ormanlarında kitlesel intihara sürükleyen delirmiş bir tarikat lideri olan Rev Jonas’ı canlandırdı –bu karakter açıkça kötü üne sahip Jonestown, Guyanalı Rev Jim Jones’tan esinlenmiştir.

Şaşırtıcı değildir ki Rassimov’un rol almış olduğu yamyam filmleri tartışmalıdır ve Deep River Savages çok geçmeden 1980’lerin başında “kötü videolar” histerisi sırasında Britanya’da yasaklandı, ki Cannibal! ve Eaten Alive da videoda yayınlanmış olduğu için bu kaderi paylaştı. Bunun sonucunda filmleri günümüzde VHS koleksiyonerleri arasında en çok aranan filmler olmuşlardır.

Ivan Rassimov’un 1970’şerde çekmiş olduğu diğer filmler arasında, daha sonraki yıllarda İtalyan milletvekili olan “La Cicciolina” lakaplı Ilona Staller ile başrolleri paylaştığı Inhibition (Inhibitions, 1976) ve D’Amato‘nun Emanuelle nera orient reportage (Black Emanuelle 2 Goes East, 1976) ve güzeller güzeli Laura Gemser’ın başrolde olduğu Emanuelle:  perché violenza alle donne? (Confessions of Emanuelle, 1977) yer alıyordu.

1980’lerde İtalyan film endüstrisinin küçülmesiyle Ivan Rassimov popülerliğini yitirdi ve 1987’de Bruno Mattei‘nin mini TV dizisi Appuntamento in Trieste (Appointment in Trieste)’de bir KGB ajanını canlandırdıktan sonra kurgu ve çizgi roman üzerine uzmanlaşmış bir yayın evinin yöneticisi olarak film endüstrisinden emekliye ayrıldı.

Tolga Demirtaş (tolga@iyikotufilm.com)