Uzaklarda bir yerde ilkel, el değmemiş topraklar… işkence gören, aşağılanan, tecavüze uğrayan, öldürülen, hatta kimi zaman mideye inen uygar Avrupalılar…

İzlemek istediğinize emin misiniz?

Tabii ki eminsiniz yada en azından bir kısmınız mutlaka izlemek isteyecek yada izledi.  İğrenmek, korkmak ve büyülenmek için.

İtalyan sinemasının yamyam temasını konu alan Cannibal türü filmleri, film sektörü içinde karanlık bir köşede kendine yer bulmuştur. Bir çok kaynakta bu tarz filmler korku kategorisinde geçse de, aslında tam bir istismar türü örneğidir. Craven’ın filmlerinde olduğu gibi istismar filmlerinde, özellikle intikam temalı olanlarında, şiddet iki kere işlenir. İlk olarak katilin yada suçlunun uyguladığı, daha sonra kurbanın ailesi, sevdikleri yada kurbanın kendisi tarafından suçluya uygulanan şiddet. Yamyam filmlerinde bahsettiğimiz şiddet unsurunun yanı sıra pornografi de büyük yer tutar. Mekansal tercih genellikle Asya ve Güney Amerika’nın yağmur ormanlarından yanadır.

Şunu da belirtmekte fayda var ki bu filmler için muhteşem yada kusursuz tanımlamasını yapmak pek mümkün değildir. Zaten filmlerin amacıda mükemmel yada kusursuz olmak değil. Bu tarz filmlerin en bilineni ve en iyisi olarak kabul edileni Cannibal Holocaust’tur. Klasik yada kült tanımlamalarını hak etse de bir şaheser değildir.

Bu tarz filmlerde bazı etkilenmelerin olduğu da aşikardır. Türün ortaya çıkmasında bahsettiğimiz gibi pornografinin büyük etkisi olmuştur. Ayrıca bu tarz filmler için “fake snuff”demek de yanlış olmaz.  Fakat şu açıktır ki mondo hareketi cannibal filmleri için güçlü bir örnek teşkil eder. Mondo, İtalya’da ortaya çıkmış bir tür olup, ilk olarak 1962 yapımı Mondo Cane ile bizlere tanıtılmıştır. Bu tür filmler belgesel tarzında çekilip, öldürücü kazaları, hayvanlara uygulanan şiddeti vs. içerir. Cannibal filmlerin atası olarak geçmektedir. Mondo filmlerinden Yamyam filmlerine ilk yumuşak geçişi yapan film Cornel Wilde’ın 1966 yapımı The Naked Prey’idir. 1970 ve 80lerde örneklerini veren yamyam filmleri, en verimli evresini 1977 ve 1981 yılları arasında yaşamıştır. Bu döneme de Cannibal Boom denmektedir.

Umberto Lenzi’nin Man from Deep River (1972) filmi yapılan ilk yamyam filmidir. Yamyamlara tutsak düşen bir araştırmacının daha sonra bu vahşi yaşama adapte olması, kendinden ve modern dünyadan bazı unsurları onlara adapte etmesi, hatta derinlerinde bir aşk hikayesinin de yattığı ( belki de diğer yamyam filmlerinden ayrılan en önemli özelliği) mantık çerçevesinden yaklaşıldığında belki de en izlenebilir yamyam filmlerinden bir tanesidir.

Man from Deep River, Cannibal Boom döneminde çekilmiş bir çok filme de esin kaynağı olmuştur. Bunların arasında Ruggero Deodato’nun Last Cannibal World (Cannibal  Holocaust) filmi, Sergio Martino’nun The Mountain of the Cannibal God filmi ve Joe D’Amato’nun Laura Gemser’i oynattığı birkaç filmi.

1980 yılı Cannibal türü filmler için en başarılı yıldır. Şubat 1980’de daha önce de belirttiğim gibi belki de en çok bilinen ve sevilen yamyam filmi Ruggero Deodato’nun yönettiği Cannibal Holocaust çekilmiştir. Filmin gişede elde ettiği büyük başarıdan sonra, Umberto Lenzi yine aynı yıl Eaten Alive ile türe katkıda bulunmuştur. Ve 1981’de de benim favori yamyam filmim Cannibal Ferox’u çekmiştir. Bu filmden sonra türün popülaritesi yavaş yavaş azalmaya başlamıştır. 1988 yılında Mondo film yönetmeni Antonio Climati’nin Natura Contro’suna kadar birkaç adını hatırlayamadığım film yapılsa da, bu filmle Cannibal furyası sona ermiştir.

Filmler:

•    Il paese del sesso selvaggio (1972; The Man from the Deep River/Deep River Savages)
•    Ultimo mondo cannibale (1977; Last Cannibal World/Jungle Holocaust)
•    Emanuelle e gli Ultimi Cannibali (1977; Emanuelle and the Last Cannibals/Trap Them and Kill Them)
•    La Montagna del Dio Cannibale (1978; The Mountain of the Cannibal God)
•    Papaya dei Caraibi (1978; Papaya, Love Goddess of the Cannibals)
•    Primitif (1978; Primitives/Savage Terror)
•    Cannibal Holocaust (1980)
•    Mangiati Vivi (1980; Eaten Alive!/The Emerald Jungle)
•    Mondo cannibale (1980; White Cannibal Queen/Cannibals)
•    Il cacciatore di uomini (1980; The Man Hunter/Devil Hunter)
•    Orgasmo nero (1980; Black Orgasm)
•    Cannibal Ferox (1981; Make Them Die Slowly!)
•    Terror Caníbal (1981; Cannibal Terror)
•    Schiave bianche: violenza in Amazzonia (1985; Amazonia: The Catherine Miles Story)
•    Nudo e selvaggio (1985; Massacre in Dinosaur Valley/Cannibal Ferox 2)
•    Natura Contro (1988; The Green Inferno/Cannibal Holocaust II)

Bu filmler haricinde benim gözden kaçırdığım ve bu türe girebilecek başka filmler listeye eklenebilir.

Öteki Sinema‘da yazdığım yazıdır.