Akdeniz üniversitesi Sinema Topluluğu’nun bu yıl 3.sünü düzenledikleri Kısa Film Günleri’nde İyi “Kötü Film” olarak bizim seçtiğimiz kısa da La Cabina idi. La Cabina TV için yapılmış, İspanyol yapımı bir korku filmi. 35 dakikalık süresiyle kısmen uzun bir kısa olan La Cabina, filmin sonuna kadar izleyicinin ilgisini üzerinde tutmayı başarıyor ve kesinlikle hiç sıkmıyor. Filmin bitiminde filmi izleyen üniversiteli toplulukla yaptığımız kritiklerden de bunu rahatlıkla anladık.

La Cabina’nın Türkçe kelime anlamı “telefon kulübesi” ve film bir telefon kulübesinde geçiyor.  Filmin açılış sahnesinde bir kamyonetin arkasında getirilen bir telefon kulübesinin, parkın orta yerine getirilmesi ve oraya yerleştirilmesini izliyoruz. Oğlunu okula götüren bir baba görüntüye giriyor ve bu baba oğul parkın ortasına yerleştirilen bu kulübenin farkına varıyorlar. Her ne kadar çocuğun daha fazla ilgisini çekse de, oğlunu okula bırakıp geri dönerken kulübenin kapısını açık gören baba içeri girip telefonu kullanmak istiyor. İçeri girdikten hemen sonra kapının yavaşça kapanmasıyla adam içeride kilitli kalıyor.

La Cabina sadelik üzerine kurgulanmış bir film. Yönetmen, telefon kulübesine hapsolmuş bir adamın gerçeküstü hikayesini kara komedi gibi başlayıp kabusla sonlanan bir anlatımla beyazperdeye yansıtıyor. 2002 yılında izlediğimiz, yönetmenliğini Joel Schumacher’in yaptığı Phone Booth’un aslında çok da yeni bir fikir olmadığını ve bu filmden de esinlenmiş olabileceğini düşünmemek elde değil.

Tekrar La Cabina’ya dönecek olursak, film içerdiği zengin metaforlarla kalabalık içindeki yalnızlık ve yabancılaşma gibi kavramları ele alıyor. Kulübeye hapsolmuş adamın yaşadığı korku, umutsuzluk ve panik anlarını harika bir sinematografiyle izliyoruz. (daha&helliip;)

The Flesh and the Fiends, başrolünde tıp doktoru Robert Knox rolü ile Peter Cushing’in yer aldığı bir İngiliz korku filmi. Peter Cushing oldukça tanınmış bir İngiliz aktör. Özellikle Hammer Film’in işlerinde çokça yer alan oyuncuyu Terence Fisher’ın filmi The Curse of Frankenstein (1957)da Baron Frankenstein ve Dracula (1958) filminde Dr. Van Helsing rolleriyle hatırlamak mümkün. Kariyer kararını vermesi üzerine yapılan bir röportajda rolleri neye göre seçtiği sorulunca “kim beni Hamlet olarak görmek ister ki? Çok az insan. Ama milyonlar beni Frankenstein olarak görmek ister, işte o yüzden bunu seçtim” şeklinde bir açıklama yapmış. Hammer Film productions’ın işleri dışında Sherlock Holmes, Star Wars, Dr.Who and the Daleks ve Daleks-Invasion Earth:2150 A.D. filmleri ünlü aktörün yer aldığı filmlerden sadece birkaçı.  

50’li yılların sonu korku sineması, özellikle İngiliz korku sinemasının gelişimi açısından önemli periyotlardan birisidir. Dracula, The Curse of Frankenstein, The Mummy gibi filmlerin de içinde bulunduğu yeni, radikal bir dalga korku sinemasına farklı bir yön vermeye başlamıştı. Peter cushing ve Christopher Lee ise bu filmleri şereflendiren, korku sinemasının efsane isimleriydi.

The Flesh and the Fiends, yada bilinen diğer ismi ile Mania siyah beyaz formatta çekilmiş. Bu özelliği ile 30’lu ve 40’lı yılların korku filmlerini andırsa da hikaye olarak oldukça rahatsız edici, kanlı sahneleri ile de döneminin özelliklerini yansıtan bir film. (daha&helliip;)

Mothra vs. Godzilla, yapımcılığını Japon film şirketi Toho’nun yaptığı 1964 yapımı bir bilim kurgu kaiju filmi. Japonca bir terim olan “kaiju”nun tam olarak Türkçe karşılığı “tuhaf bir yaratık” demek. İngilizceye ise “monster” yani “canavar” olarak tercüme edilmiş. En çok tanınan kaiju ise Godzilla. Godzilla’yı Mothra, Anguirus, Rodan, Gamera ve King Ghidorah takip ediyor. Toho film şirketi ise yapımcılığını ve distribütörlüğünü üstlendiği birçok kaiju, tokusatsu (özel efekt) filmleri ve Akira Kurosawa filmleriyle biliniyor. Dünya çapında en bilinen filmi ise Godzilla.

Filmin yönetmenliği Ishiro Honda’ya ait. Kariyerine Akira Kurosawa’nın asistanı olarak başlayan yönetmen Godzilla (1954), King Kong vs. Godzilla (1962), All Monsters Attack (1969), Rodan (1956), Mothra (1961) gibi birçok kaiju filminin de yönetmeni. Filmin başrollerinde ise Akira Takarada, Kenji Sahara ve Hiroshi Koizumi yer alıyor.

Godzilla serisinin dördüncü filmi olan Mothra vs. Godzilla, aynı zamanda Toho film şirketinin Godzilla filmlerinde Godzilla’yı başka bir film karakteri olan bir canavarla karşı karşıya getirdiği ilk film. Bu filmden sonra Godzilla başka birçok film kahramanı ile karşı karşıya gelmeye başlıyor. Mothra ise ilk olarak 1961 yapımı yine aynı isimli filmle karşımıza çıkıyor. Daha sonra ise birçok Toho filminde boy gösteriyor kendileri.  Filmin özel efektleri ise 28 filmden oluşan Godzilla serisinin neredeyse 10 tanesinin de özel efektlerini yapan Eiji Tsuburaya’ya ait.

Godzilla vs. Mothra, bazı Godzilla fanları ve eleştirmenler tarafından serinin en iyisi olarak gösteriliyor. Film genel olarak eğlenceli, heyecanlı, zaman zaman esprili ve fantastik hikayeyi diğer filmlere göre nispeten daha ciddi bir şekilde ele almış. (daha&helliip;)

Deneysel filmlerle başlayıp, deneysel kavramında yer almayan, aslında yine deneysel bir iş gerçekleştirdiği filmi “Hausu”, Nobuhiko Obayashi’nin bilinen işlerinden. Bunun yanında, 1988 yapımı “Ijin-tachi to no natsu/The Discarnates/Summer Among The Zombies” in de yönetmeni aynı zamanda. Ustanın “The Discarnates” ile benzer tatta olan soft kalan işleri, pink olabilecekken o türe yanaşmaktan itinayla kaçan ustanın aynı zamanda 1983 yılında yaptığı sci-fi işi olan “Toki o kakeru shôjo/The Little Girl Who Conquered Time” ile de benzerlik gösteriyor. “Huzursuz ruh sendromu” ve bunun Japon düşünce tarzı ile ilişkisi dehşetengiz biçimde yer tutarken, usta yönetmen Nobuhiko Obayashi’nin deneysel filmleriyle sinema dünyasına girişinin tarihi 1960 zamanları. 

Annesi öleli sekiz yıl olan Angel(Kimiko Ikegami), tatilini babasıyla birlikte geçirme planları -son anda ortaya çıkan,babasının artık mutlu bir yuva kurup hayatına devam etme endişesiyle- cici anne potansiyeline sahip Bayan Ema ile tanıştırılmasıyla suya düşer. Bunun üzerine büyük hayal kırıklığı yaşatan babasıyla(Saho Sasazawa) üvey annesini(Haruko Wanibuchi) yalnız bırakarak Karuizawa’ya gelmeyi reddeden Angel; uzun zamandır görmediği teyzesine(Yoko Minamida) haber vererek(eski filmlerin yankılı mektuplarıyla) gelmek istediğini belirtir. Bu arada okuldaki arkadaşları, Angel’ın kendileriyle gelememesine üzülürken; öğretmenleri Bay Togo(Kiyohiko Ozaki) rehberliğinde gitmeyi planladıkları kamp gezisinin iptal olmasıyla birlikte Angel’ın da davetiyle teyzesinin köşküne gitme kararı alırlar. Tatillerini hep birlikte çoşkuyla geçirme hayali kuran yedi kız ve yolculuk boyunca yanlarında olamayacak ancak daha sonra onlara katılabilecek olan Bay Togo ile teyzenin evine varmadan, Angel ile teyzesinin en son on yıl önce görüştüğünü öğrendikten sonra araya sıkıştırılan “yaşlı bir kedi ön patisiyle bir kapıyı açabilir; ama onu sadece bir cadının kedisi kapatabilir…” şeklinde verilen alt metinle olaylar gelişir. (daha&helliip;)