Sizi bilmiyorum ama sinemada manyaklık denince benim aklıma ilk gelen ülke Japonya oluyor. Uç noktalarda gezen filmler çekip aynı zamanda bunların kaliteli ürünler olmasını ise ayrı bir başarı olarak nitelendiriyorum. 2005 yapımı bir film olan Tokyo Zombie Yûsaku Hanakuma adlı bir çizerin mangasından uyarlanmış. Filmin ilk yarısına nazaran ikinci yarısının daha çok bir komedi filmine dönüşmesinden rahatsız olmaz ve DVD kapağında yazan “Japonların Shaun of the Dead’i” ibaresine kanmazsanız gayet zevk alabileceğiniz bir yapım. Aksi takdirde hayal kırıklığına uğramanız olası. Tokyo Zombie beğendiğim bir film.

Manyaklık demiştim ya, başroldeki oyuncuların ikisi de bahsettiğim manyak Japon filmlerinde oynayan türden oyuncular. En çok Ichi the Killer’daki Kakihara rolüyle bilinen ve Zatôichi, Rampo Jigoku, Survive Style 5+ gibi 70’in üzerinde filmde rol alan Tadanobu Asano filmin başrolünde. Diğer oyuncu ise benim daha çok hastası olduğum Shô Aikawa ki kendisini genellikle Dead or Alive serisi, Gozu, yakın tarihte ikincisi çıkan Zebraman ve daha birçok Takashi Miike filmi olmak üzere 100’e yakın filmde oynamış tuhaf (ve başarılı) bir aktör. Filmin yönetmeni Sakichi Satô’ya gelecek olursak, kendisi hem aktör, hem senarist, hem de oyuncu olarak takılan bir insan evladı. Kendisi daha önceden Gozu, Ichi the Killer filmleri ve animesinin senaryoları üzerinde çalışmış. Sinema için yönettiği ilk filmi ise Tokyo Zombie. (daha&helliip;)

Zombileri Neden Seviyoruz?

Zombiler. Bu yaratıklarda bizi kendine çeken şey ne? Eğer bir sosyolog olsam muhtemelen bu soruya şöyle cevap verirdim:

“Zombileri ve türü seven insanların bazılarının bu filmleri sevme nedeni büyük şirketler veya devlet yapısı gibi yanına yaklaşılmayacak kurumların sebep olup da tekrar kendisini yıkarak bir anarşi ortamı yaratması yapılabilecek mantıksal çıkarımlardan biridir.”

Bir sosyolog olmadığım için mecburen soruya şöyle cevap veriyorum: “Çünkü dirilen ölülerin yaşayanlarla kendilerine ziyafet çekmelerini görmekten zevk alan bir avuç ruh hastasıyız.”

Başlangıç

R.Ö. (Romero’dan Önce) olarak isimlendirmek istediğim bu zaman diliminde şu an bildiğimiz zombiler yoktu. 1968 öncesi kuşağı zombileri tamamen farklı bir şeydi. O zaman bilinen yaşayan ölüler vudu kültürünün bir ürünüydü ve filmlerde de aynı şekilde resmedilmişlerdi. White Zombie (Beyaz Zombi – 1932) ve Revenge of the Zombies (Zombilerin İntikamı – 1943) gibi filmlerde ölüler, gömüldükten kısa zaman sonra mezarlarından çıkarılmış ve efendisi olan insanın emirlerini yerine getirilmek üzere hayata döndürülmüştü. (daha&helliip;)