80’li yıllarla birlikte Yeşilçam’ın içi iyice boşalmış piyasa Arabesk şarkıcıların eline geçmeye başlamıştı. Seks furyası filmleri bile artık iş yapmamaya başlıyordu. Televizyonun da evlere iyice yerleşmesi ve video furyasıyla birlikte Yeşilçam son çırpınışlarıyla dönemin arabesk şarkıcılarına sarılıyordu.

Televizyonu artık evlerimizden, odalarımızdan, kısaca ve en geniş anlamıyla söylersem mahremiyetimizden ayıramayacağımız kesindi. Türkiye gibi çoğunlukla Amerikan televizyonu için yapılmış filmleri seyretmek durumunda olan ülkeler için bu filmler genellikle bir tele-realizm içermektedir. Yani belli sorunlara yönelik konuları işlemektedir. Bu filmlerin olay örgüleri, karakterleri ve temalarının dayandığı ortak referansları gündelik olaylar sağlamaktadır. Bu ortak referanslar öylesine etkili olmaktadır ki, Türkiye’de Dallas adıyla lokanta bile açılmaktadır. Ömer Kavur’un Yusuf ile Kaan (1979) adlı filmindeki sokak çocuklarından birinin adı da bir ABD dizisindeki “kötü adam”ın adıdır: Falconetti.

70’li yıllarda Yeşilçam’ın en çok etkilendiği ülkelerin başında İtalyan sineması gelirken 80’li yılların Video furyasıyla birlikte evlerimize giren Rambo, Rocky, ve Bruce Lee ağırlıklı aksiyon ve dövüş filmleri Yeşilçam’da karşılığını bulmakta gecikmiyordu. (daha&helliip;)