SS. Sunda (Sandro Yassel Spazio) ile Metin Demirhan’ın blogu sayesinde tanıştım. Blogdaki eski yazıları okurken Metin Demirhan’ın SS. Sunda ile yapmayı planladığı bir röportaj fikri olduğunu ve bunun maalesef gerçekleşemediğini öğrendim. Bu yarım kalmış projeyi hayata geçirmek istedim ve SS. Sunda’ya bir mail attım. Kendisi uzun süre Türkiye’den bir haber alamadığından oldukça şaşırdı ve mutlu oldu. Metin Demirhan’ın ölüm haberini aldığında da bir o kadar üzgündü, ilk verdiği tepki ise “fuck!!! He was too young!” oldu. Metin Demirhan’a yollamış olduğu promo DVD’sinin bende olduğunu öğrenince ve sıkı bir Killing fanı olduğumu duyunca, belgeselinin bir kopyasını bana göndermek istediğini söyledi ve röportaj teklifimi kabul etti. İşte o röportaj…

Tolga D.: Merhabalar, öncelikle bize biraz kendinden bahseder misin?

SS. Sunda: Kendimi yarı underground karikatürist, yarı da bağımsız film yönetmeni olarak tanımlayabilirim. Çizgi romanları ve film izlemeyi çok severim, fakat ilüstrasyonlar ve belgeseller pek ilgi alanıma girmez ama arada atıştırmalık almak gerek..

T.D. Yönetmenliğe nasıl başladın?

SS. Sanırım 1999 yılıydı, arkadaşlar arasında yaptığımız bir şaka neticesinde başladım. Birkaç kısa gore porno filmi yaptım.

T.D. Peki The Diabolikal Super Kriminal belgeseli fikri nasıl ortaya çıktı?

SS. O sıralar uzun metraj bir film çekmek için gerekli paraya sahip değildim ancak yapımcılığını kendimin üstelendiği bir belgeselin altından kalkabilirdim. Bu belgesel için de “Killink/Killing/Sadistik” karakterini seçtim. İtalya’da çoğu kişi tarafından hatırlanmıyorduda. Sanırım sadece Türkiye ve Arjantin’de bu “Suçun Kralı” karakter için daha ciddi ve tarihsel anılar var. The Diabolikal Super Kriminal pahalı bir çalışma oldu aslında ama tabii ki bir kurgusal yapımı düşününce ucuz olduğunu söylemem gerek. (daha&helliip;)