Yeni Eşcinsel Sineması terimi ilk defa akademik B.Ruby Rich tarafından 1992’de Sight and Sound dergisinde 1990ların başlarında eşcinsel temalı bağımsız film akımını tanımlamak için kullanıldı. Yeni Eşcinsel Sinema kavramı queer kelimesinden türeyip 1980 ve 1990larda akademik yazılarda gay, lezbiyen, biseksüel ve travesti kimliğini ve deneyimlerini tanımlamak ayrıca cinselliğin geleneksel tanımları dışındaki diğer değişken özelliklerini açıklamak için kullanılmaya başlandı. 1992 itibariyle bu terim 1990lardan bu yana çekilen bazı filmler için de kullanılmaya başlandı. Yeni Eşcinsel Sineması hareketi heteronormalliğin reddi ve toplumun uç noktalarında yaşayan LGBTler gibi bazı konular edindi.

1992 tarihli makalesinde, Rich 1991 yılındaki film festivalinde gay ve lezbiyenlerin varlığına dikkat çekerek “Yeni Eşcinsel Sinema” kavramını gay ve lezbiyen bağımsız film yapımcıları tarafından özellikle Kuzey Amerika ve İngiltere’de yapılmış benzer temalı filmler hareketi olarak adlandırdı. Rich teorisini Village Voice gazetesindeki yazısında form olarak radikal, heteroseksüellik tanımını ve 70ler ve 80lerde gay hakları savunucuları tarafından oluşturulmaya çalışılan pozitif gay ve lezbiyen imgelerini zora sokan bir şekilde cinsel kimliklerin agresif bir dışavurumu olarak Yeni Eşcinsel Sineması kavramını genişletti. Yeni Eşcinsel Sineması filmlerinde başrol oyuncuları ve anlatımlar baskın şekilde LGBTlere aitti ancak bu kişiler toplumdan dışlanmış ve dejenere olarak yansıtıldı ve bu kişiler de kendilerini suçlu ya da kanun kaçağı gibi göstererek kendilerine radikal ve geleneksel olmayan hayat biçimleri ve cinsiyet rolleri benimsediler. (daha&helliip;)