Sahil kasabasında yaşayan bir insan olarak kumsallarda çok vakit geçirmeme rağmen hem kumsalda gitar çalanlara hem de şu Amerikan ”Beach Party” filmlerinden hiç keyif alamamışımdır. Bu duruma rağmen işin içine Boris Karloff girince The Ghost in the Invisible Bikini (1966) tereddütsüz izledim.

Amerikan Televizyonlarına bir çok dizi çekmiş olan Don Weis tarafından filme alınan The Ghost in the Invisible bikini kesinlikle bir pazar kahvaltı kuşağı filmi. Filmde oldukça saçma sapan ve salakça esprilerle donatılmış olsa da kesinlikle eğlenceli.

Nancy Sinatra’nın da çıkış yaptığı yıllara denk gelen filmde o da yer almakta. Son Beach party filmi olan bu yapım öyle bir etki yaratmış ki bir daha kimse bu işe kalkışmamış. Görünmez bikinili hayalet rolünde ise Susan Hart yer almakta. The Slim People (1963) rol aldıktan sonra bir anda kendini Beach party furyasının içinde bulan Hart, Dr.GoldFoot and the Bikini Machine (1965)adlı yapımda da bikinili robot kızı canlandırıyor.

Bu Furyanın olmazsa olmaz ögelerinden olan Surf Rock grupları da tabi ki bu filmde de yer almakta. Sahne müziklerini Les Baxter bestelerken, Nancy Sinatra; Geronimo,Quinn O’Hara performs, Don’t Try to Fight It Baby şarkılarını seslendirirken, The Bobby Fuller Four; Swing A-Ma Thing ve Make the Music Pretty adlı parçaları seslendiriyorlar. Bu Müzikal kısımlarda ki dans sahneleri kesinlikle aklın algısından öte. (daha&helliip;)

70’li yıllar Yeşilçam Türk filmleri, tecavüze yüz vermez gibi durmakta ama tecavüzü malzeme olarak kullanmaktan da geri kalmamaktadır. Tecavüz sahneleri uzun uzun çekilmekte, bütün ayrıntıları seyirciyi tahrik etme amacıyla kullanılmaktadır. Bu sahneler ahır, samanlık, üvey baba evi gibi yerlerde gerçekleşmekte genelde Yeşilçamın en tipi bozuk, kötü adamı ya da kavgacı diye nitelediğimiz ağbilerimiz tarafından pratiğe geçmektedir.

Tecavüz edilen kadın her kim ise, belli ki o dönemin havalı, sükseli yıldızlardır. (Zerrin Egeliler, Zerrin Doğan, Figen Han) Tecavüzcüler, belli ki bul filmlerde bile bu kadınların yanına kolay kolay yaklaşacak tipler değildir. Ancak bu tarz sahneler sayesinde, bu kadınlarla yatabileceklerdir. (Burada Kazım Kartal’ı ayırıyorum; çünkü o bu filmlerin jönüydü) Yolsuz, parasız, terso figüran ağabeyler ayıp olmasın hesabı akşamdan hamama gitmekte, bakkaldan yeni bir çorap satın almak zorundaydı. Bu dönemin canım kadınlarının göğüslerini mıncıklıyor, ısırıyor, donunu yırtıyor, elini kadının en imkânsız yerlerine sokuyor. Kafasını kadının bacakları arasına sokuyordu. Yarım yamalak da olsa, bu kadınla yatmış oluyordu bir nevi. Bu gariban Yeşilçam sokağının kaybetmiş çocukları, akşam, ayakçı birahanede havasını atıyor, “Figen Han’ı yedim” ya da “Zerrin’in bacaklarını bir ayırdım…”diyerek konuşuyorlar. Onlar için bulunmaz bir fırsat, rüyaydı bu sahneler. (daha&helliip;)