Yönetmenliğini Frederick R. Friedel’ın yaptığı Axe, 1974 yapımı bir istismar filmi. Video Nasty listesine girip yasaklanan filmin yasaklanmasındaki en büyük etken dönemin video piyasası için düşünülen ismi Axe. Filmin bir diğer ismi de Lisa, Lisa ve büyük bir ihtimalle bu isimle video piyasasına girmiş olsaydı yasaklanmayabilirdi. Çünkü filmde yasaklanmasını gerektirecek derecede şiddet ve çıplaklık mevcut değil. Filmi günümüzde popüler yapan en büyük etken ise filmin Video Nasty listesinde yer alması.

Filmin yapımcıları tarafından pazarlama stratejisi olarak birçok yola başvurulmuş. Bunlardan biri de filmin California’da geçmemesine rağmen Texas Chainsaw Massacre filminin başarısının ardından California Axe Massacre ismiyle pazarlanmaya çalışılması.

Film, senaryo açısından The Last House on the Left’e benzetiliyor. Bir grup gangster, bir cinayete karıştıktan sonra arabayla yola koyulurlar ve bir çiftlik evine sığınırlar. Bu evde Lisa ve engelli dedesi birlikte yaşamaktadır. Saklanmak için evin iyi bir lokasyona sahip olduğunu düşünen gangsterler burada gizlenmeye karar verirler.

Filmde en göze batan karakter Leslie Lee’nin canlandırdığı Lisa. Hemen hemen film boyunca hiç konuşmayan Lisa’yı filmin başında bir tavuğun kafasını baltayla keserken görüyoruz. Bu sahne film boyunca Lisa’nın neler yapabileceği ile ilgili ufak bir ipucu gibi. Ayrıca Lisa ve dedesi (Douglas Powers) filmdeki en inandırıcı karakterler. Filmin yönetmeni Frederick R. Friedel ise filmdeki üç gangsterden birisi olan Billy karakterini canlandırıyor. (daha&helliip;)

Harry Novak’ın yapımcılığını yaptığı, Carl Monson’un da yönettiği A Scream in The Streets, bir suç filmi. Filmin başrollerinde Joshua Bryant, Sharon Kelly, Frank Bannon, Linda York ve Rosie Stone yer alıyor. Yönetmen Carl Monson, düşük bütçeli bağımsız seksploitation ve grindhouse filmleriyle bilinen bir isim. 70 ve 80’li yıllar kariyeri için en verimli dönem olan yönetmenin en bilinen filmleri ise Blood Legacy (1971), Booby Trap (1973) ve Deatyh Feud (1986). Filmin yapımcısı Harry Novak ise “seksploitation kralı” olarak isim yapmış. 60’lı yılların başlarından 70’lerin ortalarına kadar birçok istismar filminin yapımcılığını ve distribütörlüğünü yapan Novak, Mantis in Lace (1968), Kiss me Quick (1964), The Secret Sex Lives of Romeo and Juliet (1969) ve Please Don’t Eat my Mother (1974) gibi birçok filmin yapımcılığını üstlenmiş.

Filmin oyuncu kadrosunda bulunan isimlerden Sharon Kelly ise (gerçek ismi Colleen Brennan) Amerikalı bir porno yıldızı. HRCO Hall of Fame isimli, adult eğlence sektörüne ait, her yılın en iyilerinin (en iyi film, en iyi erkek oyuncu, en iyi kadın oyuncu vb.) seçildiği listede 1988 yılının kadın oyuncusu olarak listede ismi geçen bir isim.

Konusu ise genel olarak özetlenirse iki dedektifin Los Angeles’da tecavüzcü bir katilin izini sürmeleri üzerine kurgulanmış. Şehre korku salan tecavüzcü katilin peşine düşen iki dedektifin işi çok da kolay değildir. Çünkü katil kadın kılığında kurbanlarına yaklaşmaktadır ve bunda da oldukça inandırıcıdır. Kadın kıyafetleri içinde oldukça mutlu, çılgın bir katille karşı karşıyayız. Filmin video kalitesi oldukça kötü fakat oyunculuklar için çok kötü demek haksızlık olur. (daha&helliip;)

Alıcıyı neşter ya da kasap satırı sayan birtakım yönetmenlerin başlıca kaygısı, bugünlerde, bir insanı yürüyen hamburger haline getirmek ve bu işi her türlü anlatı, gerçeklik ya da mantık tasasından uzak yapmak galiba.

Önemli olan tek şey cana kıyma, özellikle de, saçılan bütün kanlar, son kertesine varmış kanlı şölenler yok olup gitmekte olan bir türün son çırpınışlarıymışçasına, bu cana kıymaların yapılış biçimidir…

Eleştirmenlerin çoğunca şiddetle ve dizgeli olarak yok sanan, tepeden bakılarak bilmezlikten gelinen ya da küçümsenen kanlı ya da mide bulandırıcı sinema bal gibi de vardır. Tıpkı bayağı cinsel sinema ve karate ya da bilmem ne filmleri gibi onunda kendine özgü seyircisi, dip ve başyapıtları var; doğrudan doğruya düşsel sinemaya girmeyen, ama içinde böyle sahneler bulunan filmlerin çoğalmasına, kum gibi kaymasına bakılırsa bir zamanlar yineleme sinemasının küçük bir serüveni ya da yan eğilimi sayılan şeyin bu gün, şimdi girişmeyi önerdiğimiz kesip parçalayıp incelemeyi hak eden gerçek bir özerk alt-tür haline geldiği söylenebilir. (daha&helliip;)