80li yılların korku filmlerini sevenler için ve dolayısıyla benim için de çoktan klasik mertebesine ulaştığını belirterek başlamak istiyorum bu yazıya. Filmin yönetmeni Clive Barker‘ın ilk filmi ve bence sinema tarihindeki tüm ilk filmler arasında ilk 20 içine girmeyi hakeder.

Clive Barker, altı bölümden oluşan “The Books of Blood” hikayeleriyle korku türüne verdiği eserlerle usta yazar Stephen King tarafından da başarılı bulunmuş bir isim.

Filmi izlememiş olanlar bile baş “kötü” karakter olan Pinhead (Doug Bradley)’e mutlaka popüler kültürün bir yerlerinde rastlamışlardır ve aşinadırlar. Filmde uzun süre hiç görünmemesine rağmen, arada sırada ortaya çıkmasına rağmen film bittiğinde en çok akılda kalan karakter olması da etkileyiciliğinden ve akılda kalıcı bir kötü adam karakteri yaratılmış olmasından kaynaklanıyor.

Açılış Frank Cotton (Sean Chapman)’ın bulmaca içeren gizemli bir kutu almasıyla yapılıyor. Frank zevk arayışı içinde olan, kendisiyle takıntılı hedonist bir karakterdir ve hep daha fazla zevkin mümkün olduğu düşüncesiyle sonunda bu kutunun sırlarını çözmeye karar verir ama bu onun kendi evinin içinde başka bir dünyaya, karanlık bir dünyaya doğru yolculuğa çıkmasına neden olur.

Birkaç yıl sonra Julia ve Larry yeni bir evlilikten sonra yeni evlerine (Frank’in cehennemin kapılarını açtığı eve) taşınmışlardır. Bu evlilik Larry açısından aşk dolu olsa da Julia tarafında durum aynı şekilde değildir. Aslında onun tutku ile yaklaştığı kişi Larry’nin kardeşi Frank’tir ve bu evde bir çok paylaşımları da olmuştur. (daha&helliip;)

Karaoke Terror, Japon sinemasının sosyolojik eleştiri yapan filmlerinden biri. Aynı zamanda herkese göre olmayan ağır bir kara mizah ile yoğrulmuş. Yalnız filmin adına veya IMDB’de korku türü altında listelenmiş olmasına bakarsanız aradığınızı bulamamanız mümkün. Filmin uyarlandığı  Showa kayo daizenshu adlı kitabın yazarı Ryû Murakami aslında bildik bir isim. Daha önce Takashi Miike’nin yönettiği bir film olan Audition da yazarın romanından uyarlanmış. Tabii bu  filmde Takashi Miike’nin hastalıklı zihninin etkisi de büyük olduğundan Karaoke Terror, Audition ile kıyaslanamayacak bir film. Durağanlık açısından Audition ile benzeşse de Audition kadar boğucu ve rahatsız edici de değil.

Film, iki grubun çatışmasını anlatıyor. Gruplardan biri yirmili yaşlarda, nasıl arkadaş olduklarını bile hatırlamayan ve hepsi de testosteron yüklü gençlerden oluşuyor. Diğer grup ise orta yaşlarda, eşlerinden boşanmış olan ve hepsinin de ismi Midori olan bir grup kadından ibaret. Bu iki grubun tek ortak özelliği Showa döneminin şarkılarına ilgi duymaları. Zaten filmin uyarlandığı kitabın ismi Showa Şarkıları Koleksiyonu gibi bir anlama geliyor. Parçalara bölünmüş olan filmin her bölümüne bir şarkı ismi verilmiş ve her bölümde de bölüme ismini veren şarkı söyleniyor. Filmin müzikal yapısını oluşturan olay bu.

(daha&helliip;)

Body Double, ünlü yönetmen Brian De Palma’nın yönetmenliğini yaptığı 1984 yapımı bir Amerikan thriller filmi. Başrollerinde Craig Wasson, Melanie Griffith ve Gregg Henry’nin oynadığı film Alfred Hitchcock’un Vertigo ve Rear Window’una adeta bir saygı duruşunda. Bu anlamda aslında Body Double çoğu kişi tarafından yanlış anlaşılmış bir film. Bazıları tarafından bir Hitchcock rip-off u olarak değerlendirilirken, bazıları tarafından da Hitchcock için bir tribute olarak nitelendiriliyor. Film bunların çok ötesinde, adeta bir analizin sonucu. Gösterildiği dönem “You can’t believe everything you see” yani “Gördüğünüz her şeye inanamazsınız” tanımlamasıyla pazarlanan film, Vertigo ve Rear Window’un hikayelerini çok güzel harmanlarken, filmi farklı bir çerçeveden ele alış şekliyle çok başarılı.

Brian De Palma’nın yaptığı filmleri iki kategoride toplamak mümkün. Sisters, Obsession, Dressed to Kill, Raising Cain, Blow Out ve Body Double gibi psikolojik thrillerlar ve Scarface, The Untouchables, Carlito’s Way ve Mission: Impossible gibi ticari filmler. De Palma başka yönetmenlere ait işleri referans alarak yaptığı filmlerle de ünlü bir yönetmen. Örneğin, Michelangelo Antonioni’nin Blowup filmi ve Francis Ford Coppola’nın The Conversation filmlerinin konularını esas aldığı Blow Out, Sergei Eisenstein’ın The Battleship Potemkin filminden sahneler içeren The Untouchables, Vertigo’dan izler taşıyan Obsession, Hitchcock’un Psycho’suna saygı duruşu niteliğindeki Dresses to Kill gibi.  (daha&helliip;)

Uzakdoğu’nun sıra dışı filmlerinden biri olan Pembalasan ratu pantia selatan aka Lady Terminator (1989), macera, gerilim, seks ve korkunun muhteşem birleşimini bizlere sunmakta.

H.Tjut Djalil’nın yönetiği filmin senaryosu ise Karr Kruinowz’a ait. Endonezya yapımı olan Lady Terminator, Uzakdoğu sinemasının tüm klişelerini içinde barındıran ve mantık sınırlarını zorlayan bir yapım. Tam olarak Terminator’ün rip-off nitelendirebileceğimiz film diyaloglarına kadar benzeşleşmekte. Tabi ki tek bir farkla, bu sefer yok edici gelecekten değil geçmişten, 300 yıl öncesinden geliyor.

Yok edici rolünde Barbara Anne Constable yer alıyor. Aynı zamanda bu, oyuncunun rol aldığı tek film. Belki de böyle şaşalı bir rolde yer aldıktan sonra başka bir yapımda gözükmek istememiş olabilir. Yalnızca bu filmde rol almasına rağmen hala adından söz ettirmesi ise bu düşünceyi doğrulamakta. Başrolde yer alan diğer oyuncular ise Christopher J. Hart,Claudia Angelique Rademaker ve Ikang Fawzi. Ikang Fawzi o dönem Endonezya’nın rock yıldızlarından biri.

Yönetmen filmin senaryosunu kendi kafasına göre uyarlamış olsa da kurgu tamamen Terminator filminin aynısı. Queen of the Southern Sea of Java efsanesinden yola çıkarak konuyu Terminator’e bağlıyorlar. (daha&helliip;)