Davitelj protiv davitelja, Yugoslav sinemasının en iyi örneklerinden –ve gerekli ilgiyi görmemiş olanlarından- biri olmaya devam ediyor. Korku ve komedi unsurlarının tuhaf bir karışımı olan bu film güldürücü, tuhaf, rahatsız edici ve herkesin zevkine göre değil.

Senaryo, anlatıcının Belgrad’ın bir dünya metropolü olduğunu iddia edemeyeceğini anlatmasıyla başlıyor. Sakin kadın sesinin bize söylediği üzere bu şehir çok önemli bir şeyden yoksun: usta bir kanun kaçağı! Önemsiz haydutlar bir yana Belgrad kanun kaçaklarının kralına sahip olmak üzere: kurbanlarını boğazlayan bir katil (ve filmin adından da anlaşılacağı gibi bir değil tam iki tane).

Bu katil hala annesiyle yaşan ve karanfil satarak çok az gelir elde eden aşırı kilolu, orta yaşlı Pera Mitic (Tasko Nacic). Trajik bir şekilde, filmin hikayesinin geçtiği dönemde karanfil artık moda değil ve Pera’nın çiçekleri genellikle kadınlar tarafından ve bazen de kaba bir şekilde geri çevriliyor. Pera öcünü almak için güzel kadınları boğazlamaya başlar –özellikle de karanfil sevmeyenleri. Belgrad polisinin nafile soruşturmaları işinde başarılı (ama akli dengesi narin olan) dedektif Ognjen Strahinjic (Nikola Simic) tarafından yürütülür. Başlıca şüphelisi, ‘Come here baby, so I could strangle you’ (‘Buraya gel bebeğim ki seni boğazlayabileyim’) adlı hit parçayı yayınlayarak tartışmalara neden olan rock grubunun üyesi Spiridon Kopicl (Srdjan Saper) isimli hayattan zevk almayan gençtir.

Yukarıdaki paragraftan da anlaşılacağı üzere senaryo tam anlamıyla saçma. Bununla birlikte filmin (ve özellikle de ciddi seslendirmenin) tamamen düz bir şekilde gerçekleştirilmiş olması ona bir komedi dehası dokunuşu katıyor. Ayrıca, gittikçe artan tuhaflık düzeyiyle olaylar geliştikçe film fark edilir bir şekilde rahatsız edici bir yola sapıyor ve sonuç tam anlamıyla korku halini alıyor. Kahkahalar yine orada ama bu sefer az da olsa tedirgin edici bir hal alıyorlar. (daha&helliip;)