Teknik olarak imkânların sınırsız bir şekilde artmasıyla, film sektörü de bundan nasibini aldı. Makyaj sanatıyla birlikte bilgisayar teknolojisinin etkisiyle özellikle korku, fantastik ve bilim kurgu filmlerinde yer alan canavarları, uzaylıları, robotları ve bilumum yaratıkları izleyiciyle buluşturmak bir hayli kolaylaştı.

Her zaman, her gelişme olumlu bir sonuç da doğuramayabiliyor hiç kuşkusuz. Canavar filmlerini sever izleyici için, teknolojinin sonucu ve pek tabi yaratıcılığın eksikliğinden dolayı birbirine benzer yaratıkları izlemek çok da tatmin edici değil. Özellikle 60’lı ve 70’li yılların düşük bütçeyle çekilmiş ama yaratıcıkta sınır tanımayan filmleri ve bu filmlerde gördüğümüz yaratıkları günümüzdekilerle mukayese ettiğimizde o filmlerden aldığımız tadı alamadığımız bir gerçek. Film bittikten birkaç dakika sonra belki de hatırlayamayacağınız bir canavarın, kâbuslarımızda yer alması da beklenemez değil mi? (daha&helliip;)

David, babası NASA’da çalışan bir ilkokul öğrencisidir. Göktaşı yağmuru izlediği bir gece, evlerinin arkasındaki tepenin ardına bir uzay gemisi indiğine şahit olur. Oğlunun anlattıklarına pek inanmayan baba ertesi sabah bir göz atmak için söz konusu yere gider. Döndüğünde ise davranışları tuhaflaşmıştır ve ensesinde bir yara izi vardır. Küçük çocuk sonrasında annesinin, öğretmeninin, sıra arkadaşının ve kasabadaki birçok insanın da garip davrandığını fark eder. Konuyu, o güne dek kendisine hep iyi davranan okul hemşiresi Linda’ya açar.

Tobe Hooper korku sineması takipçilerinin oldukça iyi bildiği bir isim. Öncelikle 1974 yapımı slasher klasiği “The Texas Chain Saw Massacre”a imza atan yönetmenin şöhretini perçinleyen bir diğer yapım da 1982 tarihli “Poltergeist”tır. Ayrıca 1979 yılında televizyon için çektiği, Stephen King’in aynı isimdeki romanından uyarlanan “Salem’s Lot” da hiç fena değildir. 1995’te yaptığı bir başka King uyarlaması olan “The Mangler” ise muhtemelen yönetmenin filmografisindeki en kötü halka. 2004 yılı mahsulü “Toolbox Murders” eski güzel günlerine bir dönüş çabası olarak görülse de maalesef önceki filmlerini aratır nitelikte.

“Invaders from Mars” ise 1986 yılına ait. 1953 yapımı aynı adlı filmin yeniden çevrimi. Yeni filmin senaryo ekibinde, daha çok “The Return of the Living Dead” ile tanınan Dan O’Bannon’ı görüyoruz. Jenerikten itibaren 1950’ler bilim kurgularının o naif havasının filme yedirilmeye çalışıldığı hissine kapılıyoruz. (daha&helliip;)

Invasion of Mars ya da Journey to Planet Four olarak da bilinen The Angry Red Planet, yönetmenliğini Ib Melchior’un yaptığı, başrolünde Gerald Mohr’un yer aldığı bir bilim kurgu filmi. 10 gün gibi kısa bir sürede çekimleri tamamlanan filmin bütçesi ise $200,000. Film yapımcı Norman Maurer ve Sidney Pink tarafından bu film için geliştirilen CineMagic tekniğiyle çekildi. Bu teknikte Mars’ta geçen sahnelerde, görüntünün üstünde kırmızımsı bir parıltı yer alıyordu. Oyunculara daha çok çizgi karakter görünümü veren bu teknikte bu sayede daha az gerçekçi olan arka plana daha çok uyum sağlanıyordu. Bu teknik daha sonra Norman Maurer tarafından The Three Stooges in Orbit filmine de uygulandı. Filmin iki yapımcısından biri olan Sidney W.Pink ise renkli 3-D filmlerin babası olarak gösterilen bir isim. Ayrıca spaghetti westernlerin ilk örneklerini yapan yönetmenler arasında yer alıyor.

Filmin yönetmeni Ib Jørgen Melchior, çoğunlukla American International Pictures için yaptığı düşük bütçeli bilim kurgu filmleriyle bilinen bir isim. Yönetmenliğin yanı sıra yapımcı, senarist ve yazar. Filmin başrol oyuncusu Gerald Mohr ise 1968 yılında vefatına kadar süren kariyeri boyunca 100 televizyon showu, 73 film ve 500’ün üzerinde radyo oyununda yer almış bir karakter oyuncusu. Filmde yer alan diğer oyuncular ise Naura Hayden, Jack Kruschen ve Les Tremayne.

4 kişilik bir ekiple yola çıkan uzay gemisi, Mars’tan Dünya’ya geri döner. İlk başta uzayda kayboldukları düşünülen ekiple daha iletişim sağlanır ve uzay aracı dünyaya iner. (daha&helliip;)

Richard O Brien‘ın (kendisi filmde Riff Raff adındaki Nosferatu benzeri “garip kahya” rolünde karşımıza çıkıyor) “The Rocky Horror Show” adlı müzikal tiyatro oyununun sinema versiyonu çekilmeye karar verildiğinde yapımda yer alanlar sinema tarihinin en acayip,en kült filmlerinden birini yaratacaklarını muhtemelen biliyorlardı ki öyle de oldu.

Çılgın bilim adamı-kadını, aşk,cinsellik,jartiyer, gösterişli giysiler,ekspresyonist makyaj ve tabi ki kas sevdalısı “tatlı travesti”Dr. Frank’n Furter rolünde tiyatro oyununda da aynı rolde yer almış olan ve ciddi anlamda filmin esas yıldızı olan Tim Curry (dip not: korku filmlerinin ve çeşitli filmlerin parodilerini yapmasıyla ünlü seri Scary Movie’nin 2.filminde de Rocky Horror Picture Show bir hayli parodi malzemesi oldu – böylece parodinin parodisi de yapılmış oldu- ve Tim Curry burda da profesör rolünde yer aldı); saftirik, naif genç çiftin kız tarafı Janet rolünde Susan Sarandon özellikle belirtilmesi gereken isimler olmakla beraber genç çiftimizin erkek tarafı Brad (Barry Bostwick), Riff Raff’ın iş, aşk ve tuhaflık ortağı hizmetçi Magenta (Patricia Quinn); Frank’n Furter’ın yarattığı ilk insanımsı canavar olan ve “evet farklı bir çekiciliği var ama daha kaslısını istiyordum” şeklinde açıkladığı Eddie (Meat Loaf) ; groupie olarak açıklanan, en çok Eddie karakterini sevip zaman zaman ağlayan zaman zaman Magenta ile fingirdeyen başka deyişle “virgin” modundan “slut” moduna çoktan geçmiş olan ve bundan memnun görünen Columbia (Nell Campbell) ; Eddie’nin akrabası olduğu iddiasıyla evi ziyaret eden ve tekerlekli sandalyeyle evde turlar atan araştırmacı kişilik Dr.Everett Scott (Jonathan Adams); Frank’n Furter’ın daha kaslı insanımsı canavarı Rocky Horror (Peter Hinwood) ve anlatıcı rolündeki Charles Gray filmin ana kadrosunu ve karakterlerini oluşturuyor. Bunun yanında tabi ki bir sürü “Annual Transylvanian Convention” misafiri de yer almakta. Tekrar filmin kendisine ve konusuna geldiğimizde belirtilmesi gereken en önemli unsur tabi ki müzikal versiyonunda da olduğu gibi kaynağının B filmler olmasıdır. (daha&helliip;)