Black Emanuelle 70’lerin tipik İtalyan sinemasının örneklerinden bir tanesidir. İtalyan sineması bu dönemde dünya sinemasında gerçekleşen trendleri kendi sinemasal üslubuna göre yeniden yorumluyordu. Black Emanuelle de bu dönemde çekilen Sylvia Kristel’ın oynadığı Emmanuelle’nin bir uyarlamasıdır.

Film orijinal Emmanuelle filmine her ne kadar konu bakımından sadık kalsa da, orijinalinden daha sert bir filmdir. Bu arada şunu da belirtmekte fayda var ki, orijinal filmden bir farkı da yasal zorlukların önüne geçmek adına filmin isminde ufak bir hileye başvurulup bir “m” in kaldırılmasıdır.

Laura Gamser filmde bir fotoğrafçı olan Emanuelle’yi oynuyor. Emanuelle bir iş için Afrika’ya gider. Aslında bu sebepsiz bir gezidir. Emanuelle genelde bütün gününü partilerde, havuzda ve seks yaparak geçirir.

Film bir Sexploitation klasiği ve sinematografi oldukça iyi. Ayrıca Afrika’nın vahşi yaşamını gösteren oldukça güzel görüntüler içermekte. Ve Nico Fidenco’nun müzikleri de filmin ucuzluğuna ayrı bir hava katmış.Aslında film Laura Gamser’in bir şovu, filmi başından sonuna izlenir kılıyor. Fransızlar’ın Emmanuelle ve İtalyanlar’ın Emanuelle filmlerine baktığımızda iki filmde de saçma diyaloglar, basit oyunculuklar görmek mümkün. Bana göre İtalyanlar’ın Emanuelle serileri daha ilgi çekici ve izlemeye değer. Ayrıca filmdeki Emaneulle’nin siyahî bir oyuncu olması da filmin ilgi çekiciliğini arttırıyor. Filmin yönetmeni Bitto Albertini iki Emanuelle serisi ile yetinirken bu seriden en çok faydalanan Joe D’Amato olmuştur.  Joe D’Amato filmografisini birçok Emanuelle serisi ile süslemiştir.   Bunlardan bazıları Emanuelle nera: Orient reportage (Emanuelle in Bangkok), Emanuelle in America, Emmanuelle Goes Japanese, Emanuelle Around the World, Emanuelle and the Last Cannibals… Bunun yanı sıra Laura Gamser Joe D’Amato’nun birçok sexploitation filminde oynamıştır.

Film için Emanuelle (İtalyan) serileri içerisinde en iyisi diyemem, ama bu kült seriye başlamak için yanlış bir tercih de sayılmaz.