Franco’nun parlak başarılarından biri olan Bloody Moon disko müzikler çalan kostümlü bir havuz başı partisiyle açılır.  Çalıların arkasında saklanmış ve partideki kadınları gözetleyen şapşal suratlı ele avuca sığmaz delikanlı Miguel (Alexander Waechter) ile tanışıyoruz.  Bir yerlerden bir Mickey Mouse maskesi bulduktan sonra beğendiği kadının yanına gider ve sonra birlikte kadının evine gitmek için partiden ayrılırlar ama kadın Miguel’in aslında tanıdığını düşündüğü kişi olmadığını anladığı zaman gecesi göğsüne saplanan makas ile son bulur.  5 yıl sonrasına gittiğimiz zaman Miguel akıl hastanesinden taburcu olarak teyzesi Kontes Maria’nın (María Rubio) yatılı okulunda (Uluslararası Gençlik Kulübü Yatılı Dil Okulu) kız kardeşi Manuela’nın (Nadja Gerganoff) bakımı altına girer.    Miguel’in dönüşünden kısa süre sonra Kontes Maria esrarengiz bir şekilde yanarak ölür ve okul öğrencileri sırayla ölmeye başlar.  Bu durum filmdeki herkesin katil olabileceği bir slasher senaryosunu meydana getirir.  Katil bariz göründüğü gibi Miguel mi?  Yoksa zeka geriliği olan bahçevan mı?  Manuela ya da okuldaki kızlardan biri olabilir mi?

Film boyunca Miguel tuhaf ötesi bir insan olarak betimlenmiş.  Kampüs arazisinde dolaşarak kadınların duş almasını pencereden izliyor, sanki eski günlere dönmüşçesine çalıların arkasından insanları gözetliyor.  Filmde dikkati başka tarafa çekmek için ortaya atılan konular ile katilin kim olduğunu ya da bu ölümlerin arkasındaki nedenleri hiçbir zaman anlayamıyoruz, bu da filmin sonuna kadar tahmin etmeye devam etmemize neden oluyor.  Bildiğimiz şey ise katillerin aşağılık ve adi olduğudur.  Bloody Moon’un en şiddetli sahnesi ise elbette genç erkek çocuklardan biri izlerken kızlardan birinin kan banyosu eşliğinde testere ile doğrandığı sahnedir.

Senaryo burada kendisini hissettirmiyor ve bundan sonraki gelişmeler biraz tuhaf ama nereden bakarsanız bu bir Franco filmi.  Okul öğrencilerinden biri olan Angela (Olivia Pascal, Vanessa) arkadaşı Eva’nın bıçaklanarak (elbette tam göğsünden) öldürüldüğüne şahit olduğu zaman kimse ona inanmaz ve herkes cinayetlere karşı pasif bir tavır takınmıştır.   Başka bir sahnede ise Angela bir erkek arkadaşına arkadaşının ölümünü anlatmaya çalışır: “Göğsünden bıçaklandı, çok korkunçtu” ama arkadaşı sadece “Angela yerine benim olduğumu gözünde canlandır, daha iyi uyursun” diyerek bunu geçiştirir.  Yine de bu replikler Franco filminin çekiciliğini artırıyor.  Biraz absürtlük olmasaydı bir Franco filmi olmazdı.

Bloody Moon ya da orijinal Almanca ismi ile Die Säge des Todes zevkli bir slasher filmi vaat ediyor.  Az sayıdaki kısa sahnenin dışında Franco film yapımcılığının ahmaklıklarını hoş bir şekilde kapıda bırakıyor.  Franco’nun daha önce yayınlanmış olan ve Severin Films’den çıkan filmi Devil Hunter’ın aksine Franco bu filmde sinematik cesaretini gözler önüne seriyor ama aynı zamanda bir Franco filminden beklenecek çarpık cevheri de taşımaya devam ediyor.   Bloody Moon’da bir çıplaklık furyası hakim.   Kızlar İspanyolca öğrenmedikleri ya da tenis oynamadıkları zamanlarda üstsüz güneşleniyor ya da ölene kadar dövülüyorlar.  Miguel ve Manuela arasındaki ensest ilişki de senaryonun bir bölümünü oluşturuyor.  Çarpık cevher bir yana Bloody Moon’un keyif kaçıran bir sahnesi de var; bir yılanın başı iyi bir neden olmaksızın bahçe aletleriyle kesiliyor.  Bu sahne olmasaydı film için daha iyi olurdu.  Bununla birlikte kimsenin 27 sene önce öldürülen bir yılan için üzüleceğini düşünmüyorum.  Bu sahnenin amaçsızlığı sadece dikkati çekmenin başka bir yöntemidir.

Franco’nun bu filmi çekerken amacı gerilimin artmasını sağlamak ve bir cinayet sahnesi ardına ötekini vermek yerine bir şüphe ortamı yaratmaktı ve bu amacına da ulaştı.  Bloody Moon, Juan Piquer Simón’un Pieces adlı filminin muadili olabilirdi.

Tolga Demirtaş (tolga@iyikotufilm.com)